คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 805/2479

เพียงแต่จำเลยทำหนังสือรับรองว่าจะคืนหรือใช้ราคาทรัพย์ที่ฉ้อโกงเอาไปเท่านั้นยังไม่ถือว่าได้มีการปราณีประนอมกันอันจะทำให้คดีเสร็จเด็ดขาดตาม ม.39 ข้อ 2

คดีนี้ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องโจทก์ที่หาว่าจำเลยใช้อุบายหลอกลวงเอาเข็มขัดเงิน ๑ สายไปจากบุตรีโจทก์ และสั่งไม่รับประกันฟ้องไว้พิจารณาต่อไป โดยเมื่อฟังคำพะยานตัวโจทก์เองและบุตรีโจทก์ แล้วปรากฎวว่าจำเลยได้ทำหนังสือรับว่าจะนำเข็มขัดมาใช้ให้ ซึ่งศาลชั้นต้นฟังว่าเอกสารฉะบับนี้เป็นการปราณีประนอมยอมความกันแล้วตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๓๙ ข้อ ๒

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า ตามหลักฐานในท้องสำนวนปรากฎแต่เพียงว่าโจทก์หาว่าจำเลยฉ้อโกง และจำเลยได้ทำหนังสือรับรองว่าจะคืนทรัพย์ให้แก่โจทก์แต่ไม่มีหลักฐานอื่นได้แสดงว่ามีการปราณีประนอมกัน และก็ไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้เคยแสดงเจตนาว่าจะไม่ฟ้องจำเลยทางอาญาต่อไป จึงพิพากษาให้ย้อนสำนวนให้ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลคดีต่อไป