คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 805/2490

ผู้ที่ช่วยกันจับแขนจับขาหญิงไว้ให้คน 1 ทำการข่มขืนชำเรานั้น มีผิดฐานเป็นตัวการในความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราด้วย

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.อาญา ม. ๒๔๓,๒๗๖,๖๓.

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๗๖,๖๓ ให้จำคุกจำเลยคนละ ๒ ปี

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยทุกคนผิดตามมาตรา ๒๔๓ ด้วย ให้ลงโทษในฐานนี้อีกคนละ ๓ ปี

จำเลยฎีกา ศาลฎีกา ฟังว่านายดำ นายฉ้อง จำเลยได้ช่วยกันจับแขนจับขานางสาวเวียงไว้ให้นายแสง จำเลยทำการข่มขืนชำเราศาลฎีกาได้วินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่เห็นว่า การที่นายดำนายฉ้อง จำเลยช่วยกันจับแขนจับขานางสาวเวียงไว้ให้นายแสงจำเลยทำการข่มขืนชำเรานั้น ถือได้ว่าเป็นการลงมือกระทำความผิดอย่างเดียวกัน นายดำนายฉ้อง จำเลยจึงเป็นตัวการตามมาตรา ๖๓ท ด้วย.

ส่วนนายหวอดจำเลย ฟังว่า ยังไม่ผิดในฐานนี้ด้วย จึงพิพากษาแก้ฉะเพาะตัวนายหวอดจำเลยให้ลงโทษฐานฉุดคร่าห์ตามมาตรา ๒๗๖ แต่กะทงเดียวนอกนั้นยืน.