คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 806/2486

ผู้ได้รับอนุญาตไห้ขนฝิ่นที่ขายแก่เจ้าพนักงานโดยเส้นทางที่กำหนดได้ มอบไว้ผู้อื่นพาฝิ่นนั้นไปแทนตน ส่วนตนเองป่วยจังเดินทางล่วงหน้าไปก่อนหนังสืออนุญาตย่อมคุ้มครองถึงผู้รับมอบด้วย.

ฝิ่นของกลางที่เจ้าพนักงานอนุญาตไห้พาเดินทางไปได้นั้น สาลไม่ริบ.

โจทฟ้องว่าจำเลยมีผิ่นและพันธุ์ฝิ่นโทสมิได้รับอนุญาตสาลชั้นต้นลงโทส

จำเลยอุธรน์ฉเพาะข้อหาว่ามีฝิ่น สาลอุธรน์พิพากสาแก้ ยกฟ้องถานมีฝิ่น และไห้คืนของกลาง

โจทดีกา

สาลดีกาฟังข้อเท็ดจิงว่า เจ้าพนักงานอนุญาตไห้นาย+ขนฝิ่นที่เสนอขายแก่เจ้าพนักงานผ่านเส้นทางตามที่กำหนดไห้ นายตันป่วย ออกเดินทางล่วงหน้าไปก่อน มอบฝิ่นของกลางไห้จำเลยพาเดินทางไป ดังนี้สาลดีกาเห็นว่าเปนการกะทำไม่นอกเหนือหนังสืออนุญาต ตามพรึติการน์ฝิ่นยังหยู่ไนความรับผิดชอบของนายตัน หนังสืออนุญาตย่อมคุ้มครองถึงจำเลยด้วย อนึ่งฝิ่นของกลางนายตันได้รับอนุญาตไห้พาเดินทางไปได้ จึงไม่ริบตามที่โจทดีกา พิพากสายืน.