คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 813/2484

ได้รับมอบลายมือชื่อของเขาไว้เพื่อใช้ในกิจการอย่างหนึ่งแล้วเอาไปใช้ในกิจการอื่นโดยทุจริตย่อมเป็นผิดฐานยักยอก ไม่ใช่ปลอมหนังสือแต่ถ้าไม่ได้รับมอบลายมือชื่อก็ย่อมเป็นผิดฐานปลอมหนังสือ

ได้ความว่าจำเลยได้รับมอบลายมือชื่อพระอธิการนิ่มในกระดาษ ๒ แผ่น ๆ หนึ่งเกี่ยวกับสอบนักธรรม อีกแผ่นหนึ่งเกี่ยวกับทำคำแถลงอธิกรณ์ แล้วจำเลยได้เขียนตรอกข้อความลงในกระดาษนั้นแผ่นหนึ่งว่า พระอธิการนิ่มมอบฉันทะให้จำเลยรับเงินผลประโยชน์รายได้ของวัดอุบลวรรณาราม แล้วจำเลยนำไปหลอกลวงนายบุญมาธรรมการอำเภอ ๆ หลงเชื่อจ่ายเงินให้จำเลย ๆ เอาเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย

ศาลจังหวัดราชบุรีลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๒๔,๓๐๔

ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๓๐๔ กะทงเดียว

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าพระอธิการนิ่มมอบลายมือชื่ออันแท้จริงแก่จำเลยรูปคดีเข้าวรรคแรกแห่งมาตรา ๓๑๕ จึงลงโทษจำเลยไม่ได้ ถ้าหากไม่มีลายมือชื่อตามความในมาตรา ๓๑๕ วรรค ๒ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์