คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 816/2474

โอนคดี อำนาจศาลฎีกา

คดีอาชญาเกิดที่มณฑลจันทบุรี ศาลอาชญารับโอนคดีมาพิจารณาได้ ศาลฎีกามีอำนาจลดโทษจำเลยผู้มิได้ฎีกาขึ้นมาได้เมื่อมีเหตุในลักษณคดีผู้ที่มิได้ลงมือทำร้ายเขา ศาลลดโทษให้เบากว่าผู้ลงมือได้ ตัวการ ศาลอาจลงโทษไม่เท่ากันได้

ลักษณะพะยานคำของผู้ที่ไปกระทำผิดด้วยกับจำเลยต้องฟังโดยระมัดระวังแลต้องมีพะยานอื่นประกอบคำของผู้ที่ไปด้วยกับจำเลยแต่ไม่ปรากฎว่าได้สมคบหรือรู้เรื่องที่จำเลยจะไปทำร้ายเขา เช่นนี้ฟังได้โดยปราศจากสงสัย

คดีนี้ได้ความว่าจำเลยทั้ง ๔ ได้สมคบกันยิง ล.ตาย โดย พ.แล ว.จำเลยเป็นผู้ยิง โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยต่อศาลมณฑลจันทบุรี

ศาลพระราชอชญารับโอนคดีมาพิจารณาแลตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๔๙ ให้ประหารชีวิต พ.แลจำคุก ว.ตลอดชีวิต อ.๒๐ ปี ง.๑๕ ปี

ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๕๐ จึงให้ประหารชีวิต อ.แลจำคุก ง.ตลอดชีวิต นอกน้ยืนตาม

พ.แล อจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงดังกล่าวข้างต้นแลเห็นว่านายโล่พะยานสำคัญของโจทก์ซึ่งมีเหตุที่เห็นว่าได้สมคบกับจำเลยนี้ด้วย แต่โจทก์กันไว้เป็นพะยานนั้น จะต้องฟังด้วยระมัดระวังแลต้องประกอบด้วยหลักฐานอื่น แลนอกจากนี้ยังมีคำของนายใสแลนายเนตร์ซึ่งได้ตามนายโอ่พะยานไปกับจำเลยด้วยแต่นายใสแลนายเนตร์อยู่นอกบ้านผู้ตายแลไม่ปรากฎว่าได้สมคบกับจำเลยหรือรู้ความประสงค์ของพวกจำเลยว่าจะไปทำร้าย ล.ด้วย ฟังเป็นพะยานได้โดยปราศจากข้อพิรุธสงสัย จึงตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๔๙ (เพราะไม่ปรากฎว่าจำเลยมีสาเหตุกับผู้ตาย) แลให้ลงโทษจำคุก อ.จำเลยเพียง ๒๐ ปี เพราะไม่ปรากฎว่าได้เป็นผู้ลงมือยิง ล. อนึ่ง ง.จำเลยผู้มิได้ฎีกาขึ้นมานั้นก็ไม่ได้ความว่าลงมือทำร้าย ล.จึงเห็นควรำหนดโทษอย่างเดียวกัน อ.เพราะความผิดต้องกฎหมายบทเดียวกันอันเป็นเหตุในลักษณคดี นอกจากนี้ยืนตามศาลอุทธรณ์