คดีนี้ได้ความว่าจำเลยเอาไฟจุดเผาตูบของเจ้าทรัพย์เสียหายเล็กน้อย ศาลจังหวัดเชียงรายพิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๑๘๖ แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๗๕ ม. ๔
จำเลย อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยจุดเผาหลังคาบ้านของเจ้าทรัพย์เสียหายเพียง ๓ สตางค์และข้อเท็จจริงไม่ได้ความว่าเป็นเหตุใกล้ต่อภยันตรายแก่ผู้ใด จำเลยควรมีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา ๑๘๙ ซึ่งบัญญัติให้ลงโทษฐานทำให้เสียทรัพย์ดังบัญญัติไว้ใน ม. ๓๒๔, ๓๒๕, ๓๒๖, แต่ตาม ม. ๓๒๖ บัญญัติว่าต่อผู้เสียหายมาร้องทุกข์จึงให้เจ้าพนักงานเอาคดีขึ้นว่ากล่าว คดีนี้ไม่ปรากฏว่าผู้เสียหายได้ร้องทุกข์ จึงพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าความผิดของจำเลยต้องด้วย ม. ๑๘๙ มิใช่ ม. ๑๘๖ แต่เมื่อจะลงโทษตามมาตรา ๑๘๙ จำต้องมีการร้องทุกข์ก่อนอัยยการจึงจะนำคดีมาฟ้องร้องได้ คดีนี้ไม่ปรากฏว่าผู้เสียหายได้ร้องทุกข์ขอให้อัยยการยกคดีขึ้นว่ากล่าวฟ้องของโจทก์จึงตกไป พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์