คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 816/2498

เมื่อโจทก์ขอถอนฟ้องจำเลยไม่ขัดข้องศาลชั้นต้นยังไม่ได้สั่งอย่างไร โจทก์ก็ขอดำเนินคดีกับจำเลยต่อไปศาลสั่งอนุญาตประการหนึ่งและเมื่อโจทก์อีกคนหนึ่งทราบนัดแล้วไม่มาศาลแต่ศาลสั่งให้ดำเนินการพิจารณาต่อไป.อีกประการหนึ่งต่างก็เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาเมื่อคู่ความไม่เห็นด้วย และประสงค์จะอุทธรณ์ฎีกา จะต้องโต้แย้งไว้ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226 มิฉะนั้นจะอุทธรณ์ฎีกาคัดค้านไม่ได้

คดีนี้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาว่าจำเลยอยู่ในที่พิพาทโดยอาศัยโจทก์ ให้จำเลยรื้อบ้านเรือนออกไปจากที่ดินของโจทก์

จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย

ศาลอุทธรณ์เห็นพ้องกับศาลชั้นต้นในข้อเท็จจริง ส่วนข้อกฎหมายเห็นว่าเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา ซึ่งจำเลยมิได้โต้แย้งไว้จึงต้องห้ามอุทธรณ์ตาม มาตรา 226 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง พิพากษายืน

จำเลยฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่าปัญหาข้อกฎหมายที่จำเลยฎีกามาทั้ง 2 ข้อนั้นเป็นคำสั่งก่อนศาลชั้นต้นได้มีคำพิพากษาชี้ขาดตัดสินคดี ซึ่งเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา เมื่อจำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งนั้น ๆ ไว้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226 จึงต้องห้ามมิให้จำเลยอุทธรณ์ ฎีกา

จึงให้ยกฎีกาจำเลย