คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 816/2498

เมื่อโจทก์ขอถอนฟ้องจำเลยไม่ขัดข้อง ศาลชั้นต้นยังไม่ได้สั่งอย่างไร โจทก์ก็ขอดำเนินคดีกับจำเลยต่อไป ศาลสั่งอนุญาต ประการหนึ่งและเมื่อโจทก์อีกคนหนึ่งทราบนัดแล้วไม่มาศาล แต่ศาลสั่งให้ดำเนินการพิจารณาต่อไป อีกประการหนึ่ง ต่างก็เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา เมื่อคู่ความไม่เห็นด้วย และประสงค์จะอุทธรณ์ฎีกา จะต้องโต้แย้งไว้ตาม ป.วิ.แพ่ง ม. 226 มิฉะนั้น จะอุทธรณ์ฎีกาคัดค้านไม่ได้

คดีนี้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาว่าจำเลยอยู่ในที่พิพาทโดยอาศัยโจทก์ ให้จำเลยรื้อบ้านเรือนออกไปจากที่ดินของโจทก์

จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงและข้อ ก.ม.

ศาลอุทธรณ์เห็นพ้องกับศาลชั้นต้นในข้อเท็จจริง ส่วนข้อ ก.ม.เห็นว่าเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา ซึ่งจำเลยมิได้โต้แย้งไว้จึงต้องห้ามอุทธรณ์ตาม ม. ๒๒๖ ป.วิ.แพ่ง พิจารณายืน

จำเลยฎีกาในปัญหาข้อก.ม.

ศาลฎีกาเห็นว่าปัญหาข้อ ก.ม. ที่จำเลยฎีกามาทั้ง ๒ ข้อนั้น เป็นคำสั่งก่อนศาลชั้นต้นได้มีคำพิพากษาชี้ขาดตัดสินคดี ซึ่งเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา เมื่อจำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งนั้น ๆ ไว้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.๒๒๖ จึงต้องห้ามมิให้จำเลยอุทธรณ์ฎีกา

จึงให้ฎีกาจำเลย