คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 822/2482

+เจ้าทุกข์สมัครใจให้จำเลยฉุดคร่าแล้ว ก็ไม่เป็นการฉุดคร่าตามมาตรา 276

ศาลชั้นต้นลงโทษนายผันจำเลยแต่ผู้เดียวตามกำหมายอาญามาตรา ๒๗๖ - ๗๒

ศาลอุทธรณ์ฟังว่า การฉุดคร่ากันไปนี้เป็นแต่อุบายกันอายเท่านั้น จำเลยหาได้ฉุดไปโดยฝืนความสมัครใจของเจ้าทุกข์ไม่ จึงยังไม่เป็นความผิด พิพากษาแก้ให้ยกฟ้อง ปล่อยจำเลยไป

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงยืนตามศาลอุทธรณ์ และวินิจฉัยว่าที่โจทก์ฎีกาว่ากฎหมายอาญามาตรา ๒๗๖ ไม่มีข้อความใดบ่งไว้ว่าหากเจ้าทุกข์ยินยอมแล้วจำเลยมีอำนาจฉุดคร่าได้นั้น เห็นว่าเมื่อเจ้าทุกข์ยินยอมแล้วก็ไม่ใช่เป็นการฉุดคร่า พิพากษายืน