โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเช่าเรือนพร้อมด้วยที่ดินของโจทก์ค่าเช่าเดือนละ 35 บาท เมื่อวันที่ 10 มีนาคม 2494 จำเลยแจ้งให้โจทก์มุงหลังคาเรือนใหม่เพราะชำรุด ถ้าโจทก์ไม่ซ่อมจำเลยจะจัดการเองจะคิดหักจากเงินค่าเช่าโจทก์ปฏิเสธ ครั้นวันที่ 1 เมษายน 2494 จำเลยแจ้งต่อโจทก์ว่าได้ซ่อมหลังคาเสร็จแล้วเป็นเงิน 321 บาท จะหักค่าเช่าไว้เดือนละ 25 บาท จนกว่าจะครบ โจทก์แจ้งให้จำเลยทราบว่าจำเลยซ่อมโดยไม่ได้รับความยินยอมโจทก์ไม่ต้องรับผิด ให้จำเลยส่งค่าเช่าให้ครบเท่าที่จำเลยส่งขาดไม่ครบไป 3 เดือน เสียภายในกำหนด 7 วัน จำเลยไม่ปฏิบัติตาม โจทก์จึงบอกเลิกสัญญา ขอให้ขับไล่และให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย
จำเลยรับว่าได้เช่าบ้านโจทก์จริง หลังคาบ้านรั่วโจทก์ไม่ซ่อมให้ จึงจัดการซ่อมเองแล้วหักค่าเช่าไว้ คงส่งค่าเช่าไปเดือนละ 10 บาท และว่าโจทก์ไม่เสียหายอะไร
ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยซ่อมไปโดยโจทก์ไม่ยินยอม เงินค่าซ่อมแซมหลังคาบ้านจึงยังมีข้อต่อสู้ ไม่เป็นหนี้ที่แน่นอน ยังหักกลบลบหนี้กันไม่ได้ตามกฎหมาย พิพากษาให้ขับไล่ ส่วนค่าเสียหายให้ยกเสีย
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ไม่ได้ยินยอมให้จำเลยซ่อมแซมหลังคา กับไม่รับรู้เรื่องค่าใช้จ่ายที่จำเลยออกไป และไม่ยอมให้จำเลยหักค่าเช่าบ้าน จำเลยจึงยังไม่มีสิทธิจะหักค่าเช่าบ้านของโจทก์ไว้ได้พิพากษายืน