โจทฟ้องไห้ลงโทสจำเลยตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๒๙๓,๒๙๔
จำเลยไห้การปติเสธและต่อสู้ไนข้อกดหมายว่า เหตุเกิดที่อำเพอกันตัง แต่พนักงานสอบสวนอำเภอเมืองกันตังเปนผู้สอบสวนโดยไม่มีอำนาด เปนการสอบสวนที่ไม่ชอบอัยการไม่มีอำนาดฟ้อง.
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้ว พิพากสายกฟ้องโจท.
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสากลับว่าจำเลยมีความผิดตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๒๙๓ ไห้จำคุก ๓ ปี
จำเลยดีกาคัดค้านไนข้อกดหมายว่า หนักงานสอบสวนผู้มีอำนาด มิได้สอบสวนความผิดของจำเลย สาลดีกาเห็นว่า อำเพอกันตังหยู่ไนเขตจังหวัดตรัง และผู้บังคับกองตำหรวดจังหวัดตรังเปนผู้สอบสวน การสอบสวนเรื่องนี้จึงเปนไปตามเขตอำนาดของผู้บังคับกอบตำหรวดจังหวัดตรังแล้วส่วนไนข้อเท็ดจิงนั้น สาลดีกาคงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์.