คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 826/2486

พรึติการน์ที่พึงถือได้ว่าเปนบาดแผลที่ถูกบาดเจ็บถึงสาหัสตามมาตรา 256 ข้อ 8

สาลชั้นต้นจำคุก 1 ปี 6 เดือนตามมาตรา 254 สาลอุธรน์แก้ไห้จำคุก 3 ปีตามมาตรา 256 เปนแก้มาก.

คดีสาลชั้นต้นตัดสินลงโทสจำเลยตาม ก.ม.ลักสนะอาญามาตรา ๒๕๔ จำคุกจำเลยคนละ ๑ ปี ๕ เดือน

โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๕๖ ข้อ ๘ ไห้จำคุกจำเลยคนละ ๓ ปี

จำเลยดีกาว่า มิได้กะทำผิด และว่าบาดแผลของผู้เสียหายไม่ถึงบาดเจ็บสาหัสตามมาตรา ๒๕๖ ข้อ ๘.

สาลดีกาเห็นพ้องด้วยไนข้อเท็ดจิงที่สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์วินิฉัยมา ส่วนบาดแผลที่นายพยุงถูกบาดเจ็บถึงสาหัสหรือไม่นั้น สาลดีกาเห็นว่านับแต่วันที่นายพยุงถูกทำร้ายแล้วจนถึงวันที่มาเบิกความต่อสาลเปนระยะเวลาถึง ๙๕ วัน บาดแผลของนายพยุงยังไม่หาย ทำงานตามปรกติยังไม่ได้ เพราะปรากตว่าบาดแผลถึงกะดูกข้อมือขาดรักสาประมาน ๒ เดือนจึงจะหาย จึงเห็นว่าเปนบาดแผลสาหัสตามมาตรา ๒๕๖ ข้อ ๘ เพราะเปนบาดแผลชนิดซึ่งทำไห้นายพยุงไม่สามาถจะประกอบการหาเลี้ยงชีพได้ตามปรกติเปนเวลาเกินกว่า ๒๐ วัน จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์.