คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 827/2479

เครื่องมือที่มีไว้หรือปลอมหรือแปลงเงินตรานั้น ไม่จำต้องมีไว้ครบทุกอย่าง ที่สามารถปลอมแปลงได้เพียงแต่มีไว้บางชิ้นโดยเจตนาจะปลอมก็เป็นผิดได้ ของกลางที่จับได้จากจำเลยแม้จะฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาจะใช้เพื่อการกระทำผิดอย่างหนึ่ง ถ้าหากปรากฎว่าโดยพฤตติการณ์ฟังได้ว่าอาจใช้เพื่อการกระทำผิดอย่างอื่นได้ ศาลก็มีอำนาจริบเสียได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำแลมีเครื่องมือสำหรับทำสตางค์ปลอม

ทางพิจารณาได้ความว่า เจ้าพนักงานไปทำการตรวจค้นห้างสวนในสวนของจำเลยได้เครื่องปั๊ม เศษหนัง แลไม้ ๑ ท่อนมีรอยกลมโตเท่าสตางค์ ปรากฎตามคำของ อ.ผู้ชำนาญการพิเศษว่า ของกลางเหล่านี้เป็นเครื่องมือสำหรับอาจใช้ทำสตางค์ปลอมได้ แต่ไม่มีแม่พิมพ์ จะต้องมีแม่พิมพ์อีกชิ้นหนึ่งจึงจะทำสตางค์ปลอมสำเร็จได้ ของกลางเหล่านี้ เป็นเครื่องมือทำอะไร ๆ ก็ได้ แต่ต้องมีแม่พิมพ์ของสิ่งที่จะทำนั้น

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าตาม ม.๒๐๕ แม้ผู้ใดมีวัดถุเพียงชิ้นหนึ่งอันเดียวเพื่อจะปลอมหรือแปลงเงินตราก็เป็นผิดตามมาตรานี้ได้ ไม่จำต้องมีครบทุกสิ่งจนสามารถปลอมแปลงได้ทีเดียว แต่เห็นว่าของกลางแต่ละสิ่งโจทก์นำสืบไม่ได้ว่า จำเลยมีไว้โดยเจตนาจะทำสตางค์ปลอม ยังไม่พอจะลงโทษได้

แต่ของกลางที่จับได้จากจำเลยนั้นเห็นว่าเมื่อพิจารณาประกอบกับลักษณของห้างส่วนที่ค้นของกลางได้ เห็นว่าของกลางเหล่านี้มีไว้สำหรับกระทำความผิดอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งตามมาตรา ๒๗(๑) ศาลมีอำนาจริบเสียได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์ เว้นแต่ของกลางให้ริบทั้งหมด