คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 83/2501

จำเลยเป็นบรรณาธิกาผู้พิมพ์และผู้โฆษณาหนังสือพิมพ์รายวัน และโฆษณายืนยันในหนังสือพิมพ์ว่าโจทก์ข่มขืนชำเรา น.ส.เฮียง การโฆษณาเช่นนี้ไม่ใช่เป็นการแสดงความคิดเห็นโดยชอบธรรมจำเลยโฆษณาความประพฤติอันชั่วช้าทารุณของโจทก์ ผู้ใดอ่านหรือได้ยินได้ฟังย่อมรู้สึกรังเกียจโจทก์ ทำให้โจทก์เสียชื่อเสียงคนทั้งหลายดูหมิ่นเกลียดชังโจทก์ ที่จำเลยเถียงว่าจำเลยโฆษณาตามคำบอกเล่าของพี่ชาย น.ส.เฮียงนั้น ไม่ใช่ข้อที่จะให้จำเลยพ้นผิด

เมื่อข้อความที่จำเลยโฆษณาแสดงอยู่ในตัวว่าเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์ และทำให้โจทก์ต้องเสียชื่อเสียง จำเลยจะเถียงว่าไม่มีเจตนาใส่ความโจทก์เสียหายเช่นนี้ หาได้ไม่

เรื่องหมิ่นประมาท

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นบรรณาธิการผู้พิมพ์และผู้โฆษณาหนังสือพิมพ์รายวัน จำเลยมีเจตนาหมิ่นประมาทใส่ความโจทก์ โดยจำเลยโฆษณาในหนังสือพิมพ์นั้น ใจความลงพิมพ์ว่า โจทก์ข่มขืนชำเรา น.ส.เฮียงจนถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การรับในข้อที่ว่าจำเลยลงพิมพ์โฆษณา แต่ไม่ได้มุ่งร้ายต่อโจทก์

ศาลชั้นต้นยกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษา จำเลยผิด ก.ม.ลักษณะอาญา ม.๒๘๒ วรรค ๒ และ ๒๘๔ จำคุก ๓๐ วันปรับ ๑,๐๐๐ บาท ลดปราณี ๑ ใน ๓ เหลือโทษจำ ๒๐ วัน ปรับ ๖๖๖ บาท ๖๖ สตางค์ โทษจำยก

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าข้อเท็จจริงฟังได้เช่นศาลอุทธรณ์ชี้ไว้คือจำเลยโฆษณายืนยันว่าโจทก์ข่มขืนทำชำเรา น.ส.เฮียง การโฆษณาเช่นนี้ไม่ใช่เป็นการแสดงความคิดเห็นโดยชอบธรรม จำเลยโฆษณาความประพฤติอันชั่วช้าทารุณของโจทก์ ผู้ใดอ่านหรือได้ยินได้ฟัง ย่อมรู้สึกรังเกียจโจทก์ ทำให้โจทก์เสียชื่อเสียง คนทั้งหลายดูหมิ่นเกลียดชังโจทก์ จำเลยฎีกาเถียงว่า จำเลยโฆษณาตามคำบอกเล่าของพี่ชาย น.ส.เฮียง ไม่ใข่ข้อที่จะให้จำเลยพ้นผิด จำเลยฎีกาเถียงว่าจำเลยไม่มีเจตนาใส่ความโจทก์ ไม่เจตนาจะให้โจทก์เสียหาย แต่ความที่จำเลยโฆษณาแสดงอยู่ในตัวว่าเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์และทำให้โจทก์ต้องเสียชื่อเสียง

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์