คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 832/2471

เกณฑ์แห่งความผิดฐานเปนผู้สมรู้

ทางพิจารณาปรากฏว่า ช. ผู้ตายพานางสาว ส. ไป นายลั่น จำเลยซึ่งเปนพี่ชายและนายสุกเที่ยงซึ่งเปนพี่เขยนางสาว ส. ได้ออกติดตาม นายลั่นถือปืน และนายสุกเที่ยงถือมีด ครั้นไปพบ ช. ผู้ตาย นายสุกเที่ยงฉวยปืนไปจากบ่านายลั่น นายลั่นไม่รู้เห็นเปนใจหรือยิบยืมปืนนั้นให้แก่นายสุก เพียงแต่เฉย ๆ เสียไม่ขัดขวางเสียเท่านั้น

ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ตัดสินว่านายสุกเที่ยงมีผิดฐานฆ่าคนตายตาม ม. ๒๔๙ นายลั่นปนผู้สมรู้ตาม ม. ๖๕

ศาลฎีกาแก้ให้จำคุกนายสุกเที่ยงตาม ศาลเดิมแต่ตัวนายลั่นนั้นให้ปล่อยไปเพราะตาม กฎหมายจะเรียกว่าเปนผู้สมรู้ยังไม่ถนัด