คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 838/2495

เมื่อผู้เช่าใช้สถานที่เช่าเพื่อประโยชน์ในทางอยู่อาศัยแล้ว แม้หากจะมีการค้าด้วยสถานทีเช่าเช่นนี้ ก็คงเป็นเคหะตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่ จำเลยออกจากตตึกเช่าโดยอ้างว่า จำเลยเช่าเพื่อการค้า หมดสัญญาเช่า และบอกเลิกการเช่าแล้ว จำเลยยังขัดขืนไม่ยอมออก

จำเลยต่อสู้ว่า เช่าเพื่ออยู่อาศัย

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยเช่าตึกเพื่ออยู่อาศัยเป็นส่วนใหญ่ จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาต่อมา ศาลสั่งรับเฉพาะข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามข้อเท็จจริงเท่าที่ศาลชั้นต้นรับฟัง และศาลอุทธรณ์ถือตามนั้น ทั้งตามสัญญาเช่าและทั้งในทางอยู่อาศัย ไม่มีข้อเท็จจริงใดๆ ที่จะแสดงให้เห็นว่าจำเลยได้ใช้สถานที่เช่ารายนี้เพื่อประโยชน์ในทางอื่น เมื่อจำเลยได้ใช้สถานที่เช่าเพื่อประโยชน์ในทางอยู่อาศัยแล้วตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายที่ศาลล่างวินิจฉัย

จึงพิพากษายืน