คดีนี้ศาลเดิมฟังว่าจำเลยให้การรับสารภาพตามข้อหาของโจทก์ จึงตัดสินลงโทษจำเลยฐานฆ่านายดี นายยิ้มตายโดยไม่เจตนา แลทำร้ายร่างกายนายเชย นายพุกมีบาดเจ็บรวม ๔ กะทงให้จำคุกจำเลยเมื่อลดฐานปราณีย์แล้วมีกำหนด ๑๐ ปี
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยให้การรับแต่ว่าได้ทำร้ายนายเชยเท่านั้น ข้อหาของโจทก์นอกจากนี้จะฟังว่าจำเลยให้การรับยังไม่ได้ ให้แก้คำตัดสินศาลเดิม ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายนายเชยตาม ม.๒๕๔ แต่กะทงเดียวมีกำหนด ๖ เดือน
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามคำให้การของจำเลยในตอนต้นมีว่า " จำเลยขอให้การรับสารภาพตลอดข้อหาโจทก์ และแถลงต่อไปว่าจำเลยมิได้ลงมือทำร้าย นอกจากเอาไม้ตีนายเชยที่เดียว " ดังนี้ยังเปนที่น่าสงสัยฟังได้เปน ๒ นัยอยู่ จะฟังว่าจำเลยให้การรับทุกข้อทุกกะทง หรือรับแต่ฉะเพาะข้อทำร้ายร่างกายนายเชยก็ไม่ได้ จึงย้อนสำนวนให้ศาลเดิมสอบถามจำเลยอีกครั้งหนึ่ง เมื่อได้ความเปนยุติประการใดก็ให้ตัดสินไปตามรูปความ