คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 84/2491

ศาลพิพากษายกฟ้องคดีที่เจ้าทุกข์เป็นโจทก์ โดยวินิจฉัยว่า การกระทำตามฟ้องไม่เป็นความผิดฐานฉ้อโกงและยักยอกทรัพย์ ถือว่าเป็นการยกฟ้องตามมาตรา 185 เมื่อคดีถึงที่สุดแล้ว อัยยการจะมาฟ้องจำเลยฐานยักยอกในเรื่องเดียวกันนั้นอีกไม่ได้ ต้องห้ามตามมาตรา 39(4)

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานยักยอกทรัพย์ก่อนพิจารณา คู่ความรับกันว่า เรื่องนี้เจ้าทุกข์ได้เคยฟ้องจำเลยตามสำนวนคดีแดงที่ ๕๗๐/๒๔๘๘ ศาลพิพากษายกฟ้อง คดีถึงที่สุดแล้ว ศาลแขวงพระนครเหนือจึงสั่งงดสืบพะยาน แล้วพิพากษายกฟ้องโดยวินิจฉัยว่า สิทธิฟ้องร้องของโจทก์ย่อมระงับไป

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีแดงที่ ๕๗๐/๒๔๘๘ นั้น ศาลพิพากษายกฟ้องโดยวินิจฉัยว่า การกระทำตามฟ้องไม่เป็นความผิดฐานฉ้อโกง และยักยอกทรัพย์ เป็นการยกฟ้องตามมาตรา ๑๘๕ เมื่อคดีถึงที่สุดแล้ว สิทธิฟ้องร้องก็ระงับไปตามมาตรา ๓๙(๔) จึงพิพากษายืน