คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 843/2471

ต่างกรรมต่างวาระวิธีพิจารณาอาญาลักษณะพยาน พยานที่โจทก์กันเอาไว้

ทางพิจารณาปรากฏว่าจำเลยกับพวก ๑๐ คนสมคบกันปล้นทรัพย์ของ ล. และทำร้าย ล. ถึงตายแต่ไม่ได้ทรัพย์ไป แล้วพวก จำเลยก็พากันไปปล้นบ้าน ค. อีกเอาทรัพย์ไปได้ โจทก์มีพยายานนอกจากตัวเจ้าทรัพย์กับพวกแล้ว ยังมีคำอายลดซึ่ง โจทก์ปลีกตัวไว้เปนพยานเบิกความว่าอ้ายลดได้ไปปล้นด้วยกับ จำเลย

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิด ๒ กะทง ( ๑ ) พยานปล้นบ้าน ล. ให้จำคุก ๑๖ ปี ( ๒ ) ปล้นบ้าน ค. ให้ จำคุก ๑๐ ปี แต่คง จำคุกจำเลย ๒๐ ปีตาม ม. ๗๑

ศาลอุทธรณ์ปล่อย

ศาลฎีกาตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ยืนตาม ศาลเดิมแลกล่าวว่าคำอ้ายลดซึ่งโจทก์กันไว้นั้นไม่สู้มีน้ำหนัก แต่ก็เปนคำพยานสนับสนุนคดีของโจทก์ให้เห็นเด่นขึ้น