คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 846/2496

โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้ยออันเป็นเครื่องมือต้องห้ามตามประกาศ ฯลฯ จับปลาน้ำจืดในฤดูปลามีไข่ขอให้ลงโทษ ดังนี้ ย่อมเป็นที่เข้าใจว่า ยอที่จำเลยใช้จับสัตว์น้ำมีขนาดปากกว้างเกินกว่า 2 เมตร เพราะถ้ายอของจำเลยมีขนาดปากแคบกว่านั้น ก็ไม่ผิดกฎหมาย โจทก์คงไม่ฟ้องจำเลยก็เข้าใจฟ้องโจทก์ได้ดีและรับสารภาพตลอดข้อหา มิได้ยกข้อต่อสู้ใดๆ หาจำเป็นต้องบรรยายลงในฟ้องว่า ยอมีขนาดปากกว้างเท่าใดด้วยไม่ ก็เป็นฟ้องที่สมบูรณ์ตามกฎหมาย

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยได้บังอาจใช้ยอ อันเป็นเครื่องมือที่ต้องห้ามตามประกาศรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร ฯลฯ ลงทำการประมงจับปลาน้ำจืดในหนองทรายอันเป็นน่านน้ำจืด เป็นการฝ่าฝืนข้อประกาศของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การรับสารภาพตลอดข้อหา

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า ตามประกาศรัฐมนตรีหาได้ห้ามการใช้ยอโดยเด็ดขาด แต่ยกเว้นให้ทำการประมงในที่จับสัตว์น้ำด้วยเครื่องมือยอได้ แต่ต้องมีขนาดปากกว้างไม่เกิน 2 เมตร ตามฟ้องของโจทก์ไม่ปรากฏว่ายอมีขนาดกว้างเท่าใด จึงลงโทษไม่ได้พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยบังอาจใช้ยออันเป็นเครื่องมือต้องห้ามตามประกาศกระทรวงเกษตร ฯลฯ ก็เป็นการเพียงพอที่จะเข้าใจได้แล้วว่า ยอที่จำเลยใช้จับปลาเป็นยอที่มีปากกว้างเกินกว่า 2 เมตร อันเป็นเครื่องมือต้องห้าม พิพากษากลับลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติการประมง พ.ศ. 2480 มาตรา 65 ฯลฯ

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยบังอาจใช้ยออันเป็นเครื่องมือต้องห้ามตามประกาศ ฯลฯ จับปลาน้ำจืดในฤดูปลามีไข่จึงเป็นที่เข้าใจว่า ยอที่จำเลยใช้จับสัตว์น้ำมีขนาดปากกว้างเกินกว่า2 เมตร ถ้ายอของจำเลยมีขนาดปากแคบกว่านั้น โจทก์คงไม่ฟ้องจำเลย เพราะไม่ผิดกฎหมาย จำเลยเข้าใจฟ้องโจทก์ได้ดี และรับสารภาพตลอดข้อหา โจทก์หาจำเป็นต้องบรรยายลงไปในฟ้องว่ายอมีขนาดปากกว้างเท่าใดไม่

จึงพิพากษายืน