คดีนี้ ผู้ร้อง ซึ่ง เป็น เจ้าหนี้ ตาม ประมวลรัษฎากร ยื่น คำร้องขอ เข้า เฉลี่ย ใน ทรัพย์สิน ของ จำเลย ที่ โจทก์ นำยึด
โจทก์ คัดค้าน ว่า จำเลย มิได้ เป็น หนี้ ผู้ร้อง
ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว วินิจฉัย ว่า ผู้ร้อง ไม่ มี สิทธิ ร้อง ขอเฉลี่ยทรัพย์ ให้ ยก คำร้อง ของ ผู้ร้อง
ผู้ร้อง อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
ผู้ร้อง ฎีกา ใน ปัญหา ที่ ว่า ศาล มี อำนาจ วินิจฉัย ไม่ ให้ ผู้ร้องซึ่ง เป็น เจ้าหนี้ ตาม ประมวลรัษฎากร เข้า เฉลี่ย ได้ หรือไม่ ศาลฎีกาวินิจฉัย ว่า ตาม ประมวลรัษฎากร มาตรา 12 ให้ อำนาจ กรมสรรพากรผู้ร้อง เพื่อ ให้ ได้ รับ ชำระ ค่า ภาษี อากร ค้าง ให้ มี สิทธิ ที่จะ สั่ง ยึด และ สั่ง ขายทอดตลาด ทรัพย์สิน ของ ผู้ต้อง รับ ผิด เสียภาษี อากร ได้ โดย ไม่ ต้อง นำ คดี มา ฟ้อง ต่อ ศาล สิทธิ ดังกล่าวถือ ได้ ว่า เป็น สิทธิ อื่นๆ ซึ่ง บุคคล ภายนอก อาจ ขอ ให้ บังคับเหนือ ทรัพย์สิน นั้น ได้ ผู้ร้อง จึง มี อำนาจ ร้อง ขอ เฉลี่ย ได้ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 287, 290 และ เจ้าหนี้ตาม คำพิพากษา ที่ ได้ นำ เจ้าพนักงาน บังคับคดี ยึด หรือ อายัดทรัพย์สิน ของ ลูกหนี้ ตาม คำพิพากษา ก็ มี สิทธิ โต้แย้ง คัดค้านได้ ว่า หนี้ ที่ ผู้ร้อง ขอ เฉลี่ย นั้น ไม่ ชอบ ผู้ร้อง ไม่ มีสิทธิ เข้า เฉลี่ย คดีนี้ โจทก์ คัดค้าน ว่า จำเลย มิได้ เป็น หนี้ผู้ร้อง ศาล จึง มี อำนาจ วินิจฉัย ตาม ประเด็น ที่ ว่า จำเลย เป็นหนี้ ผู้ร้อง โดยชอบ หรือไม่ เพื่อ จัก วินิจฉัย ให้ ผู้ร้อง เข้าเฉลี่ย ได้ หรือ ไม่ ได้ นั่นเอง หา ได้ เพิกถอน คำสั่ง การ ประเมินของ เจ้าพนักงาน ประเมิน ซึ่ง ยัง คง ผูกพัน จำเลย อยู่ ไม่ เพราะตาม ประมวลรัษฎากร มาตรา 29, 30 เมื่อ จำเลย ไม่ อุทธรณ์ การ ประเมินของ เจ้าพนักงาน ประเมิน ต่อ คณะกรรมการ พิจารณา อุทธรณ์ จำเลย ย่อมไม่ มี สิทธิ อุทธรณ์ ต่อ ศาล และ ถือ ว่า หนี้ ตาม จำนวน ภาษี อากรที่ ประเมิน นั้น เป็น อันยุติ แต่ หนี้ ดังกล่าว คง ผูกพัน จำเลยให้ มี หน้าที่ ต้อง ชำระ เท่านั้น จะ นำ มา ใช้ ยัน แก่ โจทก์ ซึ่งเป็น บุคคล ภายนอก หา ได้ ไม่
ใน ปัญหา ที่ ว่า ศาล สมควร อนุญาต ให้ ผู้ร้อง คดี นี้ เข้า เฉลี่ยหรือไม่ ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า เมื่อ บริษัท แฮลส์เบอรี่ อินเตอร์ไพรส์(ฮ่องกง) จำกัด ซึ่ง จำเลย อ้างว่า เป็น บริษัท ใน เครือ เดียวกันไม่ มี อยู่ จริง แล้ว การ ที่ จำเลย ให้การ ไว้ ต่อ เจ้าพนักงานประเมิน ว่า จำเลย รวบรวม แบบพิมพ์ คำสั่ง ซื้อ ขาย ของ ลูกค้า ในประเทศ ไทย ส่ง ไป ให้ บริษัท โคบายาชิ (ฮ่องกง) โดย ไม่ ปรากฏ ว่าบริษัท ดังกล่าว เป็น สมาชิก ตลาดกลาง ที่ ประเทศ ญี่ปุ่น และ ที่ ว่าส่ง ผ่าน ทาง บริษัท แฮลส์เบอรี่อินเตอร์ไพรส์ (ฮ่องกง) จำกัด เพื่อให้ ส่ง ต่อไป ยัง ตลาดกลาง ประเทศ ญี่ปุ่น ก็ ย่อม ไม่ เป็น ความจริงด้วย หนี้ อัน เกิดจาก การ หลอกลวง ของ จำเลย เป็น เหตุ ให้ เจ้าพนักงานประเมิน ประเมิน ให้ จำเลย เสีย ภาษี เงินได้ นิติ บุคคล ตาม คำร้องจึง เป็น หนี้ ที่ ไม่ ชอบ ให้ เข้า เฉลี่ย ใน ทรัพย์สิน หรือ เงินที่ ขาย หรือ จำหน่าย ทรัพย์สิน นั้น
พิพากษายืน