คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 85/2529

ป.รัษฎากรมาตรา12ให้อำนาจกรมสรรพากรผู้ร้องเพื่อให้ได้รับชำระค่าภาษีอากรค้างให้มีสิทธิที่จะสั่งยึดและสั่งขายทอดตลาดทรัพย์สินของผู้ต้องรับผิดเสียภาษีอากรได้โดยไม่ต้องนำคดีมาฟ้องต่อศาลสิทธิดังกล่าวถือได้ว่าเป็นสิทธิอื่นๆซึ่งบุคคลภายนอกอาจขอให้บังคับเหนือทรัพย์สินได้ ผู้ร้องจึงมีอำนาจร้องขอเฉลี่ยได้ตามป.วิ.พ.มาตรา287,290 ในกรณีที่ผู้ร้องซึ่งเป็นเจ้าหนี้ตาม ป.รัษฎากรยื่นคำร้องขอเฉลี่ยทรัพย์ที่โจทก์นำยึดจากจำเลยนั้นโจทก์ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกย่อมมีสิทธิที่จะโต้แย้งคัดค้านได้ว่าหนี้ที่ผู้ร้องขอเฉลี่ยนั้นไม่ชอบผู้ร้องไม่มีสิทธิเข้าเฉลี่ยและศาลก็มีอำนาจวินิจฉัยตามประเด็นที่ว่าจำเลยเป็นหนี้ผู้ร้องโดยชอบหรือไม่เพื่อวินิจฉัยให้ผู้ร้องเข้าเฉลี่ยได้หรือไม่ข้อวินิจฉัยศาลดังกล่าวไม่ถือว่าเป็นการเพิกถอนการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินซึ่งยังคงผูกพันจำเลยอยู่และเมื่อศาลวินิจฉัยโดยฟังข้อเท็จจริงว่าหนี้อันเกิดจากการหลอกลวงของจำเลยเป็นเหตุให้เจ้าพนักงานประเมินประเมินให้จำเลยเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลตามคำร้องก็ชอบที่ศาลจะยกคำร้องขอเฉลี่ยทรัพย์ของผู้ร้องได้.

คดีนี้ผู้ร้องซึ่งเป็นเจ้าหนี้ตามประมวลรัษฎากร ยื่นคำร้องขอเข้าเฉลี่ยในทรัพย์สินของจำเลยที่โจทก์นำยึด

โจทก์คัดค้านว่า จำเลยมิได้เป็นหนี้ผู้ร้อง

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว วินิจฉัยว่าผู้ร้องไม่มีสิทธิร้องขอเฉลี่ยทรัพย์ ให้ยกคำร้องของผู้ร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องฎีกา ในปัญหาที่ว่าศาลมีอำนาจวินิจฉัยไม่ให้ผู้ร้องซึ่งเป็นเจ้าหนี้ตามประมวลรัษฎากรเข้าเฉลี่ยได้หรือไม่ ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามประมวลรัษฎากร มาตรา 12 ให้อำนาจกรมสรรพากรผู้ร้องเพื่อให้ได้รับชำระค่าภาษีอากรค้างให้มีสิทธิที่จะสั่งยุดและสั่งขายทอดตลาดทรัพย์สินของผู้ต้องรับผิดเสียภาษีอากรได้โดยไม่ต้องนำคดีมาฟ้องต่อศาล สิทธิดังกล่าวถือได้ว่าเป็นสิทธิอื่น ๆ ซึ่งบุคคลภายนอกอาจขอให้บังคับเหนือทรัพย์สินนั้นได้ ผู้ร้องจึงมีอำนาจร้องขอเฉลี่ยได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 287, 290และเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาที่ได้นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดหรืออายัดทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคำพิพากษาก็มีสิทธิโต้แย้งคัดค้านได้ว่า หนี้ที่ผู้ร้องขอเฉลี่ยนั้นไม่ชอบ ผู้ร้องไม่มีสิทธิเข้าเฉลี่ย คดีนี้โจทก์คัดค้านว่าจำเลยมิได้เป็นหนี้ผู้ร้อง ศาลจึงมีอำนาจวินิจฉัยตามประเด็นที่ว่าจำเลยเป็นหนี้ผู้ร้องโดยชอบหรือไม่เพื่อจักวินิจฉัยให้ผู้ร้องเข้าเฉลี่ยได้หรอืไม่ได้นั่นเอง หาได้เพิกถอนคำสั่งการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินซึ่งยังคงผูกพันจำเลยอยู่ไม่เพราะตามประมวลรัษฎากร มาตรา 29, 30 เมื่อจำเลยไม่อุทธรณ์การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์จำเลยย่อมไม่มีสิทธิอุทธรณ์ต่อศาลและถือว่าหนี้ตามจำนวนภาษีอากรที่ประเมินนั้นเป็นอันยุติ แต่หนี้ดังกล่าวคงผูกพันจำเลยให้มีหน้าที่ต้องชำระเท่านั้นจะนำมาใช้ยันแก่โจทก์ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกหาได้ไม่

ในปัญหาที่ว่าศาลสมควรอนุญาตให้ผู้ร้องคดีนี้เข้าเฉลี่ยหรือไม่ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าเมื่อบริษัท แฮลส์เบอรี่ อินเตอร์ไพรส์ (ฮ่องกง)จำกัด ซึ่งจำเลยอ้างว่าเป็นบริษัทในเครือเดียวกัน ไม่มีอยู่จริงแล้วการที่จำเลยให้การไว้ต่อเจ้าพนักงานประเมินว่าจำเลยรวบรวมแบบพิมพ์คำสั่งซื้อขายของลูกค้าในประเทศไทยส่งไปให้บริษัทโคบายาชิ(ฮ่องกง) โดยไม่ปรากฏว่าบริษัทดังกล่าวเป็นสมาชิกตลาดกลางที่ประเทศญี่ปุ่น และที่ว่าส่งผ่านทางบริษัทแฮลส์เบอรี่อินเตอร์ไพรส์(ฮ่องกง) จำกัด เพื่อให้ส่งต่อไปยังตลาดกลางประเทศญี่ปุ่นก็ย่อมไม่เป็นความจริงด้วย หนี้อันเกิดจากการหลอกลวงของจำเลยเป็นเหตุให้เจ้าพนักงานประเมินประเมินให้จำเลยเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลตามคำร้อง จึงเป็นหนี้ที่ไม่ชอบให้เข้าเฉลี่ยในทรัพย์สินหรือเงินที่ขายหรือจำหน่ายทรัพย์สินนั้น

พิพากษายืน.