คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 851/2493

ศาลพิพากษาแบ่งที่ดินให้โจทก์จำเลยคนละครึ่งถ้าแบ่งไม่ตกลงกัน ก็ไห้ประมูลหรือขายทอดตลาด โจทก์จำเลยตกลงกันว่า โจทก์เลือกเอาที่ดินด้านตะวันออก จำเลยเอาด้านตะวันตกคนละครึ่ง แต่ไม่ได้ตกลงกันให้แน่นอนว่าจะตั้งต้นวัดแบ่งจากจุดใจจุดหนึ่งของที่ดินด้านเหนือ หรือด้านใต้ ดังนี้ เมื่อการรังวัดแบ่งแยกของเจ้าพนักงานไม่เป็นที่พึงพอใจของคู่ความหรือพอใจแต่ฝ่ายเดียวเช่นนี้ ต้องฟังว่าการแบ่งที่ดินไม่ตกลงกันตามคำพิพากษา ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งขอถอนข้อตกลงที่ไม่แน่นอนนั้น และขอให้ประมูลหรือขายทอดตลาดได้

คดีนี้ มีปัญหาในชั้นบังคับดี เนื่องจากโจทก์จำเลยมีกรรมสิทธิ์ในที่ดินโฉนที่ ๑๙๐ ร่วมกัน ศาลพิพากษาว่าให้โจทก์จำเลยจัดการนำเจ้าพนักงานที่ดินมารังวัด แบ่งแยกที่พิพาทออกให้โจกท์จำเลยคนละครึ่ง ถ้าการแบ่งไม่ตกลงกัน ก็ให้ประมูลหรือขายทอดตลาด เอาเงินสุทธิแบ่งให้โจทก์จำเลยฝ่ายละครึ่ง

ต่อมาคู่ความร้องต่อศษลตามรายงานพิจารณาลงวันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๔๙๑ ว่า โจทก์เลือกเอาที่ดินด้านตะวันออก จำเลยเอาด้านตะวันตกคนละครึ่ง ศาลสั่งอนุญาต ในระหว่างที่มีการแบ่งแยกที่ดินที่เจ้าพนักงานไปทำการรังวัดแบ่งแยกอยู่ ยังไม่ได้ส่งแผนที่การแบ่งแยกมาศาลนั้น โจทก์เป็นว่าจะเป็นการเสียหายแก่โจทก์ ๆ จึงยื่นคำร้องต่อสาลขอถอนข้อตกลงแบ่งแยกที่ดินดังกล่าวเสีย ขอให้ศาลขายทอดตลาดตามคำพิพากษาต่อไป ปรากฏข้อเท็จจริงที่คู่ความรับกันว่า เจ้าพนักงานที่ดินทำการรังวัดแบ่งแยกที่ดินเสร็จแล้วจริง แต่ยังไม่ได้ส่งมาศาล

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณืพิพากษาต้องกัน ให้เอาที่พิพาทออกประมูลหรือขายทอดตลาด

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อตกลงระหว่างโจทก์จำเลย ตามรายงานพิจารณาของศาลลงวันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๔๙๑ ยังไม่เป็นการตกลงกันให้แน่นอนว่าจะตั้งต้นวัดแบ่งจากจุดใจจุดหนึ่งของที่ดินด้านเหนือ หรือด้านใต้ เมื่อการรังวัดแบ่งแยกของเจ้าพนักงานไม่เป็นที่พึงพอใจของคู่ความทั้งสองฝ่าย หรือพอใจแต่ฝ่ายเดียว จะถือว่าการแบ่งที่ดินไม่ตกลงกันตามคำพิพากษา โจทก์จึงขอถอนข้อตกลงที่ไม่แน่นอนได้

จึงพิพากษายืน