คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 855/2487

ไช้ปืนยิงเขาแล้ว ต่อมาอีกหลายชั่วโมงกลับไปดูเห็นเขานอนครางหยู่จึงไช้มีดฟันเขาตายดังนี้ไม่เรียกว่าทรมานหรือและทำไห้ผู้ตายได้รับความลำบากยางสาหัสตามมาตรา 250 (4)

ได้ความว่าเมื่อเวลา ๑๙.๐๐ น. จำเลยกับผู้ตายโต้เถียงกัน แล้วจำเลยไช้ปืนยิงผู้ตาย พอเวลาประมาน ๔.๐๐ น. เสส จำเลยไปดูผู้ตายอีกว่าจะตายหรือยังไปพบผู้ตายนอนครางหยู่ไนสวน จำเลยจึงเอามีดฟันคอผู้ตายอีกที ๑ ผู้ตายเงียบเสียงไป รุ่งขึ้นมีผู้พบผู้ตายนอนตายตรงที่ถูกฟัน

สาลชั้นต้นเห็นว่ากรนีไม่เข้ามาตรา ๒๕๐ จึงลงโทสจำเลยตามมาตรา ๒๔๙ สาลอุธรน์ยืน

โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่า ตามกรนีนี้ยังเรียกไม่ได้ว่าจำเลยได้ทรมานหรือกะทำไห้ผู้ตายได้รับความลำบากหย่างสาหัสหย่างไดตามมาตรา ๒๕๐ (๔) จึงพิพากสายืนตามสางล่าง