คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 857/2481

ศาลขั้นต้นและศาลอุทธรณืพิพากษาต้องกันให้ยกฟ้องโจทก์ โจทก์ฎีกาได้แต่ข้อกฎหมาย,

ปัญหาที่ว่าคำเบิกความของจำเลยที่โจทก์อ้างว่าเป็นเท็จพาดพิงมาถึงตัวโจทก์หรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณณ์พิพากษาต้องกันว่า ศ.จำเลยไม่มีความผิด เพราะคำเบิกความของ ศ.ในคดีที่โจทก์ในคดีนี้กั้บ ศ.ต้องหาว่าสมคบกันลักทรัพย์หรือรับของโจรนั้นไม่เกี่ยวข้องพาดพิงถึงตัวโจทก์

โจทก์ฏีกา

ศาลฏีกาตัดสินว่าคดีนี้โจทก์ฎีกาได้แต่ขอ้กฏหมาย ปัญหาที่ว่า ศ.จำเลยจะได้เบิกความพาดพิงมาถึงโจทก์ในคดีนี้หรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ที่โจทก์ฏีกาว่าเป็นผู้เสียหายมีอำนาจฟ้อง ศ.จำเลยได้นั้นเป็นการคัดค้านข้อเท็จจริงต้องห้ามจึงให้ยกฏีกาเสีย