นายสิบตำรวจพร้อมด้วยพลตำรวจได้ไปทำการค้นบ้านจำเลยโดยไม่มีหมายค้นจำเลยไม่อยู่บ้าน อยู่แต่ภริยา เมื่อค้นสุราของกลางได้ในบริเวณภายในรั้วบ้านแล้วก็จับเอาภริยาจำเลยไปสถานีตำรวจ โดยมิได้ทำบันทึกให้ภริยาจำเลยลงชื่อ
ศาลจังหวัดลำพูนลงโทษจำเลยตามพ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๖ มาตรา ๘
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเจ้าพนักงานค้นเป็นนายสิบตำรวจทำการค้นโดยไม่มีหมายไม่ชอบด้วยประมวลวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๒ ข้อ (๑๗) ทั้งไม่ได้แสดงบริสุทธิเสียก่อนตามมาตรา ๑๐๒ และไม่ได้ให้ภริยาจำเลยลงชื่อในบัญชีของกลาง การค้นก็ให้คนมีสาเหตุกับจำเลยเข้าค้นด้วย คำรับชั้นสอบสวนของจำเลย ๆ รับโดยเข้าใจว่ารับแล้วเขาจะปล่อยภริยาซึ่งไม่ได้ความว่ามีเหตุอะไรที่จะจับไว้ได้ตามวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๗๘ จึงพิพากษากลับให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า เจ้าพนักงานค้นโดยปราศจากอำนาจตามกฎหมาย และมิได้ปฏิบัติในการจับกุมของกลางตามกฎหมาย ไม่ชอบด้วยวิธีพิจารณาความอาญามาตรา +๒,๑๐๒ และข้อเท็จจริงยังเป็นที่สงสัย จึงพิพากษายืนตาม ศาลอุทธรณ์