คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 858/2493

ครั้งแรกจำเลยต้องโทษฐานทำร้ายร่างกายตาม กฎหมายลักษณะอาญามาตรา 254 ศาลจำคุก 15 วัน ปรับ 20 บาท โทษจำคุกรอการลงอาญาไว้ครั้งที่สอง ต้องโทษฐานชิงทรัพย์แต่หลบหนีการควบคุม มากระทำผิดฐานชิงทรัพย์อีกเป็นครั้งที่สาม แม้ในการลงโทษครั้งที่ 2 นั้น ศาลได้ยกเอาโทษจำคุกที่รอไว้ในครั้งแรกมาลงแก่จำเลยด้วย แต่จำเลยก็ยังมิได้พ้นจากโทษจำคุกนั้นไปจึงจะเพิ่มโทษจำเลยตามมาตรา 72 ในความผิดครั้งที่สามไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์และมีสันดานเป็นผู้ร้ายกับขอให้เพิ่มโทษ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์ข้อขอให้กักกันให้ยกเสีย และที่ขอให้เพิ่มโทษปรากฏว่า ครั้งแรกจำเลยต้องคำพิพากษาฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 จำคุก 15 วัน ปรับ 20 บาทโทษจำคุกให้รอการลงอาญาไว้ ครั้งที่ 2 ต้องโทษฐานชิงทรัพย์แล้วหลบหนีมากระทำผิดคดีนี้ เห็นว่าเพิ่มโทษไม่ได้

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ปัญหาข้อเพิ่มโทษ

ศาลฎีกา เห็นว่า โทษของจำเลยครั้งแรกหากจำเลยจะได้ชำระค่าปรับแล้วก็ดี จะว่าพ้นโทษครั้งนั้นไปแล้วยังไม่ได้ เพราะยังมีโทษจำคุกที่ให้รอการลงอาญาอยู่อีก และแม้ว่าศาลจะยกเอาโทษจำคุกมาลงแก่จำเลยในครั้งที่ 2 แล้ว แต่จำเลยก็ยังมิได้พ้นจากโทษจำคุกนั้น จึงไม่มีทางจะเพิ่มโทษจำเลยตามมาตรา 72 ได้พิพากษายืน