คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 859/2477

ความผิดฐานเป็นตัวการกระทำผิดด้วยกันนั้นไม่จำเป็นต้องได้ความว่าได้คบคิดรู้เห็นกันมาแต่ต้นเมื่อปรากฎว่าจำเลยเป็นพวกเดียวกันได้ร่วมมือกระทำผิดอย่างเดียวกันใน ขณะเดียวกันก็เป็นผิดฐานเป็นตัวการด้วยกันได้

คดีนี้จำเลยกับพวกสมคบกันใช้อาวุธทำร้ายร่างกาย ฮ.ถึงแก่ความตาย

ศาลล่างทั้ง ๒ พิพากษาให้จำคุกจำเลยคนละ ๑๕ ปี ตามมาตรา ๒๔๙

จำเลยฎีกาว่าคดีไม่ปรากฎว่าจำเลยได้สมคบกันมากระทำผิด จะลงโทษเป็นตัวการไม่ได้

ทางพิจารณาได้ความว่าญาติของผู้ตายมีสามีเหตุอยู่แก่ฝ่ายจำเลย แลจำเลยกับพวกนี้เป็นญาติพี่น้องแลเพื่อนฝูงกัน ในวันเกิดเหตุผู้ตายเดิรไปทางเรือน ช. จำเลย+ แล ร.จำเลยเดิรตามหลังผู้ตายไป ผู้ตายเดิรไปหยุดพูดกับ ช.จำเลย พอพูดขาดคำ ร.จำเลยก็เดิรไปทันแลยกมีดฟันผู้ตายที่ท้ายทอย ผู้ตายวิ่งไปขอให้ ช.จำเลยช่วย อีกสักครู่ ช.ร.ท. จำเลยกับ พ.วิ่งเข้าไปกลุ้มรุมทำร้ายผู้ตาย ต่อมาตอนค่ำผู้ตายก็ถึงแก่ความตาย

ศาลฎีกาเห็นว่าคดีไม่จำเป็นต้องได้ความว่าจำเลยได้คบคิดรู้เห็นกันมาแต่ต้น เมื่อปรากฎว่าจำเลยเป็นพวกเดียวกันได้ร่วมมือกันกระทำผิดอย่างเดียวกันในขณะเถียงกันก็ต้องมีผิดฐานเป็นตัวการ จึงพิพากษาให้ยืนตามศาลล่าง