คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 86/2481

โจทก์อุธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นมีทนายลงนามในฟ้องอุทธรณ์แต่ผู้เดียวโดยมิได้มีข้อความระบุอำนาจพิเศษไว้ในใบแต่ทนาย ศาลอุทธรณ์จึงมีคำสั่งให้ศาลชั้นต้นเรียกโจทก์มาลงนามในฟ้องอุทธรณ์เพื่อความสมบูรณ์ต่อไป คำสั่งของศาลอุทธรณ์เช่นนี้เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาที่ไม่ทำให้คดีเสร็จสำนวจ จำเลยจะฎีกาโต้แย้งมิได้

โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นความอาญาขอให้ลงโทษ ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลยไป

โจทก์อุทธรณ์ ปรากฎว่าฟ้องอุทธรณ์ของโจทก์นั้นทนายลงนามโดยมิได้มีข้อความระบุอำนาจพิเศษไว้ในใยแต่ทนายตามประมวลวิธีพิจารณราความแพ่ง ม.๖๒ ศาลอุทธรณ์อาศัยประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.๑๘,๒๗,๕๖,๖๖ สั่งศาลชั้นต้นเรียกโจทก์มาลงนามในอุทธรณ์แล้วให้ศาลชั้นต้นส่งสำนวนคืนศาลอุทธรณ์เพื่อพิจารณาพิพากษาต่อไป

จำเลยฎีกาว่าอุทธรณ์ของโจทก์ไม่สมบูรณ์ขอให้ยกเสีย

ศาลฎีกาตัดสินว่า คำสั่งของศาลอุทธรณ์นั้นเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา ชนิดที่ไม่ทำให้คดีเสร็จสำนวนตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๖ จึงไม่ควรรับฎีกาจำเลยไว้พิจารณา ให้ยกเสีย