คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 862/2478

จำเลยบุกรุกเข้าไปทำเหมืองแร่ในที่ของผู้อื่นและทำลายทรัพย์บางอย่าง แต่อยู่ในเขตต์ที่ได้รับประทานบัตร์โดยเชื่อว่าด้วยสุจริตว่าจำเลยมีสิทธิที่จะทำได้ยังไม่มีผิดฐานบุกรุกหรือทำให้เสียทรัพย์ ฎีกาอุทธรณ์ สัญญาทางพระราชไมตรีคดีที่คนในบังคับอังกฤษเป็นคู่ความ ๆ ฎีกาได้แต่ปัญหากฎหมาย

ได้ความว่าที่ดินของโจทก์อยู่ในเขตต์เส้นประทานบัตร์ของบริษัทเหมืองแร่ จำเลยเป็นผู้จัดการของบริษัทได้บุกรุกเข้าไปทำเหมืองแร่เกิดความเสียหายแก่ต้นข้าวในที่ของโจทก์ และไม่ฟังคำสั่งของผู้ใหญ่บ้าน โจทก์จึงขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๓๒๔ - ๓๒๗

ศาลล่างทั้ง ๒ พิพากษาให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกาวินิจฉัยวา่ตามมาตรา ๕๑ แห่งพ.ร.บ.เหมืองแร่ ๒๔๖๑ จำเลยหามีสิทธิตามกฎหมายที่จะเข้าไปทำความเสียหายแก่ทรัพย์ได้ไม่ แต่เห็นว่าจำเลยไม่มีความผิดตาม ม.๓๒๔ - ๓๒๗ เพราะจำเลยได้เข้าไปทำโดยสุจริต และเชื่อโดยสุจริตตามประกาศของบริษัทที่ห้ามมิให้ผู้ใดปลูกข้าวในเขตต์ที่ของบริษัท ถึงแม้บริษัทจะไม่มีสิทธิออกประกาศเช่นนั้น แต่จำเลยก็กระทำไปโดยสุจริตจึงไม่ควรมีผิดในทางอาญาพิพากษาให้ยืนตามศาลล่างทั้ง ๒