คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 862/2479

ข้อที่มิได้กล่าวอ้างกันมาแต่ในชั้นศาลล่าง ศาลฎีกาไม่วินิจฉัยให้ เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาให้ลงโทษจำเลยไปทีเดียงโดยไม่เชื่อตามคำร้องขอของทนายจำเลยที่ขอให้ศาลส่งตัวจำเลยไปให้แพทย์ตรวจก่อนโดยกล่าวว่าเป็นบุคคลวิกลจริตนั้น เมื่อจำเลยมิได้อุทธรณ์ในข้อนี้ บุตรของจำเลยหามีสิทธิอุทธรณ์ขึ้นหาแทนจำเลยได้ไม่

คดีนี้จำเลยต้องหาว่าฆ่า ล.ตายโดยเจตนา ศาลชั้นต้นให้จำคุกจำเลย ๒๐ ปีตาม ม.๒๔๙ ปรากฎว่าเมื่อจำเลยให้การรับสารภาพ แลก่อนศาลเริ่มสืบพะยานโจทก์ส.ได้ยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นขอเข้าแก้คดีแทนจำเลยโดยกล่าวว่าจำเลยเป็นบ้ามานานแล้ว

ศาลชั้นต้นสั่งไม่อนุญาตโดยให้ยกคำร้องของ ส.เสีย

ส.ผู้ร้องอุทธรณ์ว่า ศาลควรจะสั่งให้แพทย์ตรวจจำเลยก่อนดำเนินคดี

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเมื่อไม่ปรากฎต่อศาลว่าจำเลยเป็นคนวิกลจริต ทั้งยังสามารถต่อสู้คดีได้ การที่ศาลไม่สั่งให้แพทย์ตรวจก่อนเป็นการชอบแล้ว จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น

ศาลฎีกาเห็นว่า คำร้องของ ส.ที่ขอให้ศาลส่งตัวจำเลยไปให้แพทย์ตรวจอาการว่าจะวิกลจริตหรือไม่นั้น ส.มิได้ร้องมาแต่ศาลชั้นต้น เพิ่งมาร้องในชั้นศาลอุทธรณ์ทั้งจำเลยเองก็มิได้อุทธรณ์ในข้อนี้ เห็นว่าส.ไม่มีสิทธิอุทธรณ์แทนจำเลยได้ ทั้งเป็นเรื่องที่ ส. มิได้ยกขึ้นกล่าวกันมาแต่ในศาลชั้นต้น จะมาขอให้ศาลฎีกาวินิจฉัยหาได้ไม่ จึงพิพากษาให้ยกฎีกาของผู้ร้อง