คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 868/2503

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ไม่มีบัญญัติถึงการรวมกระทงลงโทษ คงมีแต่ศาลจะลงโทษทุกกระทง หรือมิฉะนั้น ก็ลงโทษเฉพาะกระทงที่หนัก อย่างใดอย่างหนึ่ง ตามที่ศาลเห็นสมควรก็ได้

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษ จำเลยฐานข่มขืนกระทำชำเราและทำให้ปราศจากเสรีภาพในร่างกายและขอให้นับโทษต่อจากคดีดำที่ ท5168/2502

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 276, 310 ให้รวมกระทำจำคุกจำเลยไว้ 2 ปี 6 เดือน ลดโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา 76 คงจำคุก 1 ปี 3 เดือน นับโทษต่อจากคดีดำที่ ท.168/2502

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีผิดตามมาตรา 276 จำคุก 2 ปี ผิดมาตรา 310 จำคุก 6 เดือน ลดโทษกึ่งหนึ่งคงจำคุก 1 ปี 3 เดือน นอกจากนี้ยืนตามศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลชั้นต้นรวมกระทงโทษจำเลยซึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ไม่ได้บัญญัติถึงการรวมกระทงโทษไว้ คงให้ศาลลงโทษทุกกระทงหรือมิฉะนั้น ก็ลงโทษเฉพาะบทที่หนัก อย่างใดอย่างหนึ่งสุดแล้วแต่ศาลจะพิจารณาเห็นสมควร ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ได้ โดยไม่ลงโทษเพิ่มขึ้น

พิพากษายืน