คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 869/2512

ในกรณีที่ศาลแขวงพิพากษายกฟ้อง โจทก์ย่อมอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษานั้นในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้. ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวงพ.ศ.2499 มาตรา 22.

อุทธรณ์ว่าออกตั๋วสัญญาใช้เงินให้ยึดถือไว้เป็นหลักประกันการเบิกเงินล่วงหน้าตามสัญญา. มิได้ออกให้เพื่อการอย่างอื่น. เป็นการอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง.

อุทธรณ์คัดค้านในข้อที่ศาลชั้นต้นมิได้ยกขึ้นวินิจฉัยให้เป็นผลอย่างไรแก่คดีนั้น. เป็นอุทธรณ์คัดค้านที่นอกประเด็น. ไม่ชอบจะรับไว้พิจารณา.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสามสมคบกันยักยอกตั๋วสัญญาใช้เงิน2 ฉบับที่โจทก์มอบหมายไว้เป็นหลักประกันหนี้ระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1 ไปเป็นประโยชน์ของจำเลยที่ 1 ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 80, 83, 352, 353 ศาลแขวงพระนครใต้ไต่สวนมูลฟ้อง สั่งรับประทับฟ้องแต่เฉพาะคดีสำหรับตัวจำเลยที่ 1 และที่ 2 ยกฟ้องจำเลยที่ 3 จำเลยที่ 1 ที่ 2 ให้การปฏิเสธ ศาลแขวงพระนครใต้พิพากษายกฟ้อง โดยเหตุว่าพยานหลักฐานโจทก์ไม่พอฟังว่าได้มีการตกลงถือเอาตั๋วสัญญาใช้เงิน 2 ฉบับเป็นเพียงหลักประกันเท่านั้น เมื่อตั๋วถึงกำหนดแล้วโจทก์จึงไม่มีสิทธิจะห้ามจำเลยมิได้นำตั๋วนั้นออกใช้ การกระทำของจำเลยจึงไม่ผิดฐานยักยอก โจทก์อุทธรณ์ ศาลแขวงพระนครใต้สั่งไม่รับอุทธรณ์ โดยว่าเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง ศาลอุทธรณ์ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง โจทก์ฎีกาคัดค้านคำสั่งของศาลอุทธรณ์ ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อคัดค้านในอุทธรณ์ของโจทก์เป็นการคัดค้านในปัญหาข้อเท็จจริง ซึ่งต้องห้ามอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวง พ.ศ. 2499 มาตรา 22และการคัดค้านบางข้อก็เป็นข้อที่ศาลชั้นต้นมิได้ยกเอาเป็นข้อชี้ขาดหรือพิพากษามาแต่อย่างไร เป็นอุทธรณ์ที่นอกประเด็นจึงไม่ชอบจะรับไว้พิจารณา พิพากษายืน.