คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 876-877/2480

จำเลยเป็นเจ้าพนักงานเข้าไปทำการรังวัดที่ซึ่งโจทก์อาศัยอยู่ โจทก์ไม่ยอมให้รังวัดกล่าว่า ต้องให้กำนันผู้ใหญ่บ้านมาก่อน จึง จะให้รังวัดได้ จำเลยเห็นว่าโจทก์ขัดขวางเจ้าพนักงาน จึงร้องกล่าวโทษขอให้ลงโทษโจทก์ดังนี้ จำเลยยังไม่มีผิดฐานร้องเรียนเท็จตาม ม.158

ได้ความว่า ศ. จำเลยในสำนวนหลังเป็นกรรมการอำเภอได้รับคำสั่งของกรมการอำเภอให้ไหทำการรังวัดที่วัดร้าง โจทก์อาศัยทำกินอยู่ในที่รายนี้ ไม่ยอมให้จำเลยรังวัด โดยกล่าวว่า ให้กำนันผู้ใหญ่บ้านมาก่อนจึงจะให้รังวัดได้ จำเลยเห็นว่าโจทก์ขัดขวาง จึงร้องกล่าวขึ้นขอให้สอบสวนเอาโทษโจทก์หาว่าชัดขวางเจ้าพนักงาน อัยยการในสำนวนแรกจึงฟ้องโจทก์เป็นจำเขยหาว่าต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงาน โจทก์ในสำนวนหลังจึงฟ้อง ศ. เป็นจำเลยขอให้ลงโทษตาม ม. ๓๓๘(๓) - ๑๑๘ และ ๑๕๘

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าจำเลยยังไม่มีผิดตามฟ้องพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์