คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 877/2475

จำเลยรับจำนำทองรูปพรรณเป็นเนืองนิตย์โดยมิได้รับอนุญาตตามกฎหมายมีผิด

วิธีพิจารณาอาชญา จำเลยมิได้ยกอายุความต่อสู้ ศาลมีอำนาจยกขึ้นมาตัดสินได้ ฟ้องเคลือบคลุม ขอสืบพะยานนอกฟ้องนอกประเด็นไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าในระวาง พ.ศ. ๒๔๗๒ ถึง พ.ศ. ๒๔๗๔ จำเลยได้รับจำนำทองรูปพรรณเป็นเนืองนิตย์โดยมิได้รับอนุญาตตามกฎหมาย และแสดงบัญชีรายการท้ายฟ้องว่าจำเลยรับจำนำทรัพย์ของผู้ใดจนถึง พ.ศ. ๒๔๗๓ ส่วน พ.ศ. ๒๔๗๔ โจทก์ไม่ได้แสดงบัญชี ขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ. โรงจำนำ ร.ศ. ๑๑๔ ม. ๓ - ๔ - ๒๖

จำเลยให้การรับว่าได้รับจำนำมาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๗๒ จนถึง พ.ศ. ๒๔๗๓ จริง แต่ในพ.ศ. ๒๔๗๔ ปฏิเสธ

ศาลฎีกาตัดสินว่า บัญชีแสดงรายการท้ายฟ้องนั้น ถือว่าเป็นคำฟ้องของโจทก์ส่วนหนึ่งเมื่อโจทก์ไม่แสดงบัญชีสำหรับ พ.ศ. ๒๔๗๔ ฟ้องของโจทก์เป็นฟ้องเคลือบคลุม โจทก์จำนำพะยานมาสืบว่า ใน พ.ศ.๒๔๗๔ จำเลยได้รับจำนำทองรูปพรรณด้วยไม่ได้ เป็นการนอกฟ้องนอกประเด็นเมื่อไม่ยอมให้โจทก์สืบในข้อที่จำเลยทำผิด พ.ศ. ๒๔๗๔ แล้วก็เป็นอันฟังว่าจำเลยทำผิดตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๗๒ ถึง พ.ศ.๒๔๗๓ แต่โจทก์พึ่งมาฟ้องเมื่อวันที่ ๑๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๔ คดีขาดอายุความตาม พ.ร.บ. โรงจำนำ ร.ศ. ๑๑๔ มาตรา ๒๗ แล้วให้ยกฟ้องโจทก์