คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 886/2480

จำเลยเป็นเสมียนทางราชการตั้งให้เป็นกรรมการขายทอดตลาดของกลางได้ยักยอกเอาเงินค่าขายทอดตลาดทรัพย์ไว้เป็นประโยขน์ตนเสีย ต้องมีความผิดตาม ม. 319 (3) ความผิดตาม ม. 319 (3) ไม่ใช่ความผิดส่วนตัว แม้ผู้เสียหายมิได้ร้องทุกข์อัยยการมีอำนาจนำคดีขึ้นว่ากล่าวได้รอการลงอาญา

ได้ความว่าทางราชการมีคำสั่งตั้งจำเลยให้เป็นการขายทอดตลาดของกลางพร้อมด้วยคนอื่น ๆ อีก ๓ คน ในการขายทอดตลาด ห. ได้ซื้อม้าไว้ตัวหนึ่ง ราคา ๑๗ บาท ได้ชำระราคาเพียง ๕ บาท คงค้างอยู่ ๑๒ บาท ต่อมาเมื่อ ห. นำเงิน ๑๒ บาท มาชำระให้จำเลย ๆ ได้ยักยอกเอาเป็นประโยชน์ตนเสีย อัยยการโจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษ

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า จำเลยมีความผิดตามกฎหมายอาญาว่า จำเลยมีความผิดตามกฎหมายอาญา ม.๓๑๙ ข้อ ๓ ซึ้งมิใช่ความผิดส่วนตัว เพราะ ฉะนั้นปัญหาเรื่องผู้เสียหายมิได้ร้องเรียนขอให้นำคดีขึ้นว่ากล่าว จึงไม่จำต้องวินิจฉัยแต่เห็นว่าเงิน ๑๒ บาทที่ยักยอกไปจำเลยก็ได้นำส่งลงบัญชี เรียบร้อย แล้ว ทั้งไม่ปรากฏว่าจำเลยเคยกระทำผิดมาก่อน จึงให้การลงอาญาไว้