คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 892/2490

การอ้างว่าได้กรรมสิทธิที่ดินในทางนิติกรรมนั้น จะต้องแสดงให้ปรากฎสิทธิในทางทะเบียนกรรมสิทธิต่อพนักงานเจ้าหน้าที่เพียงแต่มีชื่อในบัญชีสำรวจเสียภาษีที่ดินของกำนันหาเป็นการจดทะเบียนการได้มาซึ่งกรรมสิทธิอย่างใดไม่

ปลูกสร้างโรงเรือนในที่ดินของผู้อื่นโดยไม่มีสิทธิอันใดในที่ดินนั้น โรงเรือนที่ปลูกขึ้นย่อนตกเป็นส่วนควบของที่ดินนั้นตาม ป.พ.พ.มาตรา 107 และตกเป็นกรรมสิทธิของเจ้าของที่ดิน

โจทก์ฟ้องอ้างว่า เป็นเจ้าของกรรมสิทธิเรือนโดยโจทก์เป็นผู้ปลูกขึ้น จำเลยมาขออาศัยอยู่โจทก์ไม่ประสงค์ให้จำเลยอยู่ต่อไป จึงขอให้ขับไล่

จำเลยต่อสู้ว่า เรือนที่ฟ้องเป็นของบิดาร่วมกับจำเลย โดยนางฟุ้งจำเลยเป็นผู้ออกเงินปลูกสร้างโจทก์เป็นแต่ผู้อยู่อาศัย ไม่มีส่วนเป็นเจ้าของ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ขับไล่จำเลย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ดินและเรือนยังเป็นของนายผ่องบิดาโจทก์จำเลยอยู่ สำหรับเรือนพิพาทซึ่งปลูกขึ้นใหม่แทนเรือนเดิมในที่ดินนั้นก็ย่อมตกเป็นส่วนควบของที่ดินที่ปลูกเรือนนั้น นายผอมเป็นเจ้าของที่ดินย่อมมีกรรมสิทธิในบรรดาส่วนควบทั้งหลายของที่ดินตาม ป.พ.พ.มาตรา ๑๐๗ ฉะนั้นใครจะเป็นคนออกเงินปลูกเรือนพิพาทจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับคดี จึงพิพากษากลับให้ยกฟ้อง