เดิมจำเลยใช้หัวสิงหโตธรรมดากับคำว่าห้างสิงห์โตบนสินค้าหมาย ๑๒ - ๑๓ -๓๙ โจทก์ไปว่ากล่าวกับจำเลย ๆ ทำหนังสือรับรองว่าจะไม่ใช้ตราสิงห์โตบนสินค้าจำพวกนั้น ภายหลังจำเลยขายสินค้ามีรูปสิงห์โดต ๒ ตัวยืนอยู่ข้างหลังรูปโลก ปากสิงห์โตคาบแผ่นป้ายมีอักษรฝรั่ง บี.แอนด์.เอฟ. โจทก์จึงฟ้องหาว่าเลียนเครื่องหมายการค้า
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามหนังสือรับรองของจำเลยนั้นหมายความฉะเพาะว่าจำเลยจะไม่ใช้เครื่องหมายรูปสิงห์โตที่จำเลยใช้อยู่ในเวลาที่โจทก์ต่อว่าเท่านั้น ไม่ได้หมายถึงเครื่องหมายรูปสิงห์โตทั่วไปหรือที่มีลักาณะอย่างอื่นใดอันผิดแปลจากที่ได้ต่อว่ากันนั้นไม่ แลฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยไม่ได้เลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์จึงให้ยกฟ้องโจทก์