คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 895/2487

แผลเปนที่แก้มยาว 5 ซม. กว้างเท่าก้านไม้ขีดไฟ พยานว่าหยู่ห่าง 5.70 เมตร เห็นได้ชัด แต่ไม่ปรากตว่าแผลนูนหรือไม่ดังนี้ ยังไม่พอที่จะถือว่าถึงรูปหน้าเสียโฉม

สาลชั้นต้นลงโทสตามมาตรา ๒๕๔ สาลอุธรน์แก้ไห้ลงโทสตามมาตรา ๒๕๖ (๖)

จำเลยดีกา สาลชั้นต้นสั่งรับดีกาฉเพาะไนข้อกดหมายว่าบาดแผลถึงสาหัสหรือไม่

สาลดีกาฟังว่า สาลอุธรน์ฟังข้อเท็ดจิงว่านางชมัยได้รับบาดแผลที่แก้ม เปนแผลยาว ๕ ซ.ม. กว้างเท่าไม้ขีดไฟ หยู่ห่าง ๕.๗๐ เมตรมองเห็นได้ชัด สาลดีกาเห็นว่ายังไม่พอจะถือว่าถึงรูปหน้าเสียโฉม เพราะการเห็นนั้นอาดเปนเพราะแผลไหม่ยังเปนรอยช้ำหยู่ หรือเพราะผู้ดูรู้หยู่แล้วว่ามีแผลก็เปนได้ หากปรากตข้อเท็ดจิงอื่นเช่นแผลนูนขึ้นมาเปนต้น ก็อาจถือว่ารูปหน้าเสียโฉมได้กรนียังเปนที่สงสัย จึงพิพากสาแก้สาลอุธรน์ ยืนตามสาลชั้นต้น