คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 895/2513

สมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายกันคนหนึ่งถูกแทงที่รักแร้ขวาลึก 3 เซ็นติเมตร อีกคนหนึ่งถูกแทงที่ชายโครงลึกแฉลบไปใต้ผิวหนัง4 เซ็นติเมตร และอีกคนหนึ่งถูกแทงที่อกซ้ายเหนือราวนมลึก3 เซ็นติเมตร ซึ่งบาดแผลของบุคคลทั้ง 3 นี้แพทย์ลงความเห็นว่ารักษา 10 วันหาย ย่อมไม่ใช่บาดแผลฉกรรจ์ และอาวุธที่ใช้ทำร้ายร่างกายก็จับไม่ได้ จึงไม่ถือว่าผู้ทำร้ายมีเจตนาจะฆ่าฉะนั้น จึงลงโทษผู้ทำร้ายฐานพยายามฆ่ามิได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ ที่ ๒ กับพวก และจำเลยที่ ๓ กับพวกมีอาวุธมีดไม้และปืนพกสั้นเป็นอาวุธ สมัครใจทำร้ายร่างกายโดยมีเจตนาจะฆ่ากันและกัน ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘,๘๐, ๘๓ ริบปืนพก ๒ กระบอกของกลาง

จำเลยทั้งสามให้การว่า ได้สมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกันแต่ไม่มีเจตนาฆ่า

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสามมีความผิดตามฟ้อง จำคุกคนละ ๑๐ ปี ลดโทษกึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ ๕ ปี ปืนของกลางริบ

จำเลยทั้งสามอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่ารูปคดีเป็นเรื่องสมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายกันโดยไม่มีเจตนาจะฆ่า พิพากษาแก้ว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๕ ให้จำคุกคนละ ๖ เดือน ปืนของกลางไม่ได้ความชัดว่าได้ใช้ยิงจำเลยที่ ๓ จึงไม่ควรริบ คืนให้จำเลยที่ ๑ ที่ ๒ ไป

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่า รูปคดียังฟังไม่ถนัดว่าการวิวาททำร้ายกันในคดีนี้ได้มีการใช้อาวุธปืนยิงกันด้วย ส่วนบาดแผลที่นายเชิดถูกแทงที่รักแร้ขวาลึก ๓ เซนติเมตร นายสุวรรณ ถูกแทงที่ชายโครงลึกแฉลบไปใต้ผิวหนัง๔ เซนติเมตร นายพัดถูกแทงที่หน้าอกซ้ายเหนือราวนม ลึก ๓ เซนติเมตรแผลของบุคคลทั้งสามนี้แพทย์ลงความเห็นว่ารักษา ๑๐ วันหาย และอาวุธที่ใช้ทำร้ายร่างกายก็จับไม่ได้ จึงไม่ใช่บาดแผลฉกรรจ์ จะอนุมานเอาว่าผู้ทำร้ายเจตนาจะฆ่าผู้ถูกทำร้ายให้ถึงตายหาควรไม่

พิพากษายืน