คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 897/2478

นั้นเป็นเรื่องการบังคับให้เสียค่าปรับไม่ใช่เรื่องให้ปรับ

ได้ความว่าจำเลยสมคบกันมีสุราเถื่อนเปนจำนวน ๕.๑๖ ลิตร์ไว้กินโดยมิได้รับอนุญาต

ศาลเดิมปรัจำเลยรวมกันเปนเงิน ๒๐๐ บาท ลดลงกึ่งหนึ่งคงเหลือ ๑๐๐ บาท

ศาลอุทธรณ์ให้ปรับจำเลยเรียงตัวคนละ ๑๖๐ บาท ลดลงกึ่งหนึงคงปรับ ๘๐ ปรับ

จำเลยฎีกาว่าศาลมีอำนาจปรับรวมกันได้ตาม ม.๒๒ แห่งก.ม. อาญามาตราที่จำเลยอ้างเปนเรื่องบังคับจำเลยทุกคนหรือคนใดคนหนึ่งให้เสียค่าปรับในเมื่อจำเลยได้ทำผิดอย่างเดียวกันในคดีเดียวกัน แต่คดีนี้ไม่ใช่เปนการบังคับให้เสียค่าปรับ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์