คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 901/2480

โจทก์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์ไป และพรรคพวกของจำเลยเป็นผู้รับของร้ายไปจำนำไว้โดยรู้ว่าเป็นของได้มาจากการกระทำ+กฎหมาย ดังนี้ยังไม่ถือว่าโจทก์ได้บรรยายฟ้องในความผิดฐานรับของโจรจะ+ให้ลงโทษฐานรับของโจรไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเข้าไปลักทรัพย์ของ ส.รวมหลายอย่าง ต่อมาเจ้าพนักงานจับจำเลยได้และได้หีบเสียงซึ่งจำเลยลักไปเป็นของกลางจากโรงจำนำ โดยจำเลยให้พวกของจำเลยนำไปจำนำ โดยจำเลยรู้ว่าทรัพย์ของกลางรายนี้เป็นของร้าย ได้มาจากการกระทำผิดกฎหมาย ขอให้ลงโทษตาม ม.๒๙๓,๒๙๔ และ ๓๒๑

ศาลชั้นต้นเห็นว่า ข้อหาลักทรัพย์โจทก์ไม่มีพะยานรู้เห็น ส่วนข้อหาฐานรับของโจรโจทก์มิได้บรรยายมาให้ชัดเจนตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๑๙๒ ไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยถึงข้อเท็จจริงในฐานรับของโจรต่อไป จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาว่า ตามฟ้องของโจทก์ศาลควรลงโทษจำเลยฐานรับของโจรตาม ม.๓๒๑

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฟ้องโจทก์ที่บรรยายไว้นั้น ต้องเข้าใจว่าจำเลยเป็นขะโมยลักทรัพย์ พรรคพวกของจำเลยเป็นผู้รับของร้าย จึงไม่พอถือว่าฟ้องโจทก์ได้กล่าวหาจำเลยในฐานรับของโจรโดยชัดเจนจึงพิพากษายืนตามศาลล่าง