ได้ความว่าเดิมจำเลยเคยต้องโทษ ๓ ครั้ง เมื่อพ้นโทษแล้วถูกส่งตัวไปดัดสันดานต่างจังหวัดตาม พรบดัดสันดานคนจรจัด ร.ศ.๑๒๗ ข้อ ๓ มีกำหนด ๗ ปี ระวางถูกส่งตัวไปดัดสันดานนั้นจำเลยต้องโทษฐานลักทรัพย์ครั้งหนึ่งจำคุก ๓ เดือน แลเมื่อพ้นโทษแล้วถูกส่งตัวไปดัดสันดานตามคำพิพากษาเดิมแล้วจำเลยทำผิดอีก ๒ ครั้ง คือฐานรับของโจรจำคุก ๑๕ วัน แลฐานลักทรัพย์จำคุก๓ เดือน โจทก์จึงขอให้ลงโทษจำเลยตาม พรบดัดสันดานคนจรจัด ร.ศ.๑๒๗ ข้อ ๓
ศาลเดิมเห็นว่าโทษที่จำเลยทำผิดภายหลังเมื่อพ้นโทษให้อยู่ต่างจังหวัด เพียง ๒ ครั้ง ศาลจะพิพากษาให้ส่งตัวจำเลยไปอยู่ต่างจังหวัดไม่ได้ จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาเห็นว่าตาม พรบดัดสันดานคนจรจัด ร.ศ.๑๒๗ ข้อ ๓ เมื่อปรากฏว่าจำเลยเคยถูกส่งไปอยู่ต่างจังหวัดครั้งหนึ่งโดยเนื่องจากเหตุที่เคยต้องรับโทษจำคุก ๓ ครั้งมาแต่ก่อน ฉะนั้นต่อมาในตอนหลังเมื่อจำเลยมาทำผิดต้องโทษจำคุกอีกในฐานที่ไม่ใช่ความผิดลหุโทษหรือด้วยความประมาทแล้วแม้แต่เพียงครั้งเดียวศาลก็ย่อมมีอำนาจส่งตัวจำเลยไปต่างจังหวัดได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ให้ส่งตัวจำเลยไปต่างจังหวัดตาม พรบดัดสันดานคนจรจัดข้อ ๓ มีกำหนด ๗ ปี