คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 910/2493

สามีเคยให้ภรรยาเอาที่ดินไปจำนองและมอบเงินไปชำระดอกเบี้ย และไถ่ถอนมาหลายครั้งแล้ว ภายหลังภรรยาเอาที่นี้ไปขายฝากไว้แก่ผู้อื่น แล้วสามีมาขอบอกล้างให้ทำลายนิติกรรมโดยอ้างว่าไม่ได้รับความยินยอมจากสามีนั้น เป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต ตาม ป.พ.พ.ม. 5 การบอกล้างไม่มีผล

โจทก์ฟ้องว่า นางชินภรรยาโจทก์เอาที่นา เลขที่ ๑๖๔๔ ซึ่งเป็นสินสมรสไปขายฝากจำเลยไว้โดยโจทก์มิได้รู้เห็นยินยอม จึงขอให้ศาลสั่งทำลายนิติกรรมการขายฝากรายนี้

จำเลยต่อสู้ว่านาพิพาทเป็นทรัพย์ส่วนตัวของนางชิน ๆ เคยเอาไปจำนองและขายฝากผู้อื่นมาหลายครั้งแล้ว โจทก์ทราบและยินยอมทั้งโดยตรง และปริยายตลอดมา

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อเท็จจริงต้องกันว่า โจทก์เคยให้นางชินภรรยาเอาที่รายนี้ไปจำนอง และมอบเงินไปชำระดอกเบี้ย และไถ่ถอนมาหลายครั้งแล้ว จึงพิพากษายกฟ้อง โดยถือว่าโจทก์ใช้สิทธิไม่สุจริตตามนัยแห่งคำพิพากษาฎีกาที่ ๔๖๘/๒๔๘๘

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามพฤติการณ์ที่ได้ความดังกล่าวแล้ว ศาลล่างทั้ง ๒ ยกบท ก.ม.แพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕ มาใช้บังคับประกอบคำพิพากษาฎีกาที่ ๔๖๘/๒๔๘๘ เป็นการถูกต้องชอบแล้ว พิพากษายืน