คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 915/2499

ในเรื่องเงินค่าสินบนนำจับนี้เมื่อมิได้มีคำขอมาด้วยโดยแจ้งชัดเป็นแต่เพียงบรรยายฟ้องมาลอยๆ ว่ามีผู้ขอรับค่าสินบนนำจับ จะประสงค์อย่างไรมิได้ว่าไว้ดังนี้ก็ชอบที่ศาลจะไม่ให้จำเลยจ่ายสินบนแก่ผู้นำจับ

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยสมคบกันเล่นการพนันเบี้ยโบก และกล่าวในฟ้องว่ามีผู้ขอรับสินบนนำจับ ขอให้ลงโทษ จำเลยทุกคนรับสารภาพศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลยทุกคน ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นให้ริบของกลางเสียด้วย นอกจากนี้คงตามเดิม

โจทก์ฎีกาขอให้จำเลยทุกคนใช้ค่าสินบนแก่ผู้นำจับ

ศาลฎีกาเห็นว่าตามพระราชบัญญัติการพนัน (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2490 มาตรา 3 บัญญัติว่า "ถ้าเป็นกรณีที่มีผู้นำจับผู้กระทำผิดให้พนักงานอัยการร้องขอต่อศาลให้จ่ายสินบนแก่ผู้นำจับด้วย" ฉะนั้นถ้าหากไม่มีคำขอเช่นนี้เลยเป็นแต่กล่าวลอย ๆ มาในฟ้องจะประสงค์อย่างไรมิได้ว่าไว้ให้ชัดเจน ที่ศาลอุทธรณ์ไม่ให้จำเลยจ่ายสินบนแก่ผู้นำจับชอบแล้ว

จึงพิพากษายืน