คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 917/2478

พฤตติการณ์ที่ฟังว่าเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ และเกินสมควรแก่เหตุ

ได้ความว่าผู้ตายกับ จ. ได้บุกรุกเข้าไปในโรงเตาอิฐของจำเลย ผู้ตายมีอาวุธปืนมาจ้องจะยิงจำเลย ๆ จึงยิงผู้ตายล้มลงถึงตายขณะนั้น จ. ซึ่งมาด้วยกันกับผู้ตายและเป็นบุตร์ผู้ตาย ได้วิ่งเข้ามาเอาปืนจากผู้ตายและพาวิ่งไป จำเลยจึงยิง จ. อีกทีหนึ่งถูกที่ศีร์ษะ

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าการทีจำเลยยิงผู้ตายถึงตายนั้นเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีผิด ส่วนที่จำเลยยิง จ. นั้นเห็นว่าการกระทำของจำเลยในตอนนี้เป็นการป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุมีผิดตามมาตรา ๒๔๙ - ๖๐ ประกอบด้วยมาตรา ๕๐ และ ๕๓ แห่งกฎหมายลักษณอาญา ให้จำคุกจำเลยไว้ ๑ ปี