คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 919/2482

พะยานเบิกความแล้วยกฟ้องและถูกลงโทษฐานเบิกความเท็จ ศาลหยิบยกสำนวนที่พะยานถูกลงโทษนั้นมาประกอบการวินิจฉัยชั่งน้ำหนักคำเบิกความของพะยานได้

ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยสมคบกันลักระบือไป ๓ ตัวให้จำคุกตาม ม.๒๙๔ เท่าที่โจทก์ขอ

ศาลอุทธรณ์ไม่เชื่อพะยานโจทก์ ให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกาเชื่อพะยานโจทก์ว่าจำเลยทำผิด และวินิจฉัยว่าตามที่นายนุ่นผู้ใหญ่บ้านเบิกความว่า ขณะไปตามกระบือได้พบนายลอนจำเลยตามทาง นายลอนจำเลยได้ช่วยตามกระบือด้วย อันเป็นประโยชน์แก่จำเลยนั้น ปรากฏว่านายนุ่นเป็นบิดาจำเลยทั้ง ๒ โจทก์จำเลยอ้างร่วมกัน อัยยการได้ฟ้องนายนุ่นฐานเบิกความเท็จ ศาลพิพากษาลงโทษคดีถึงที่สุดไปแล้ว ศาลฎีกาจึงเห็นว่าคำนานนุ่นนี้ฟังไม่ได้ ข้อที่จำเลยคัดค้านว่าศาลจะถือเอาสำนวนที่นายนุ่นถูกฟ้องมาฟังในคดีนี้ไม่ได้นั้น ศาลฎีกาไม่เห็นด้วยเพราะเป็นการนำเอามาเพื่อวินิจฉัยว่าคำนายนุ่นในคดีจะฟังได้เพียงใดหรือไม่ จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ลงโทษจำเลยตามศาลชั้นต้น