คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 920/2490

อุทธรณ์ของจำเลยมีปัญหาข้อกฎหมายที่จะต้องวินิจฉัยว่า ในกรณีที่ผู้เช่าทำสัญญาเช่าตึกเพื่อทำการค้า ผู้เช่าจะนำสืบว่าได้เช่าเป็นที่อยู่อาศัยเพื่อรับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯลฯ (ฉะบับที่ 2) 2490 ได้หรือไม่นั้น นับว่าคดีของจำเลยมีเหตุผลที่สมควรจะให้ทุเลาการบังคับคดีไว้ในระหว่างอุทธรณ์.

จำเลยยื่นฎีกาคัดค้านคำสั่งศาลอุทธรณ์ซึ่งสั่งยกคำร้องของจำเลยที่ขอทุเลาการบังคับคดีระหว่างอุทธรณ์

ศาลฎีกาเห็นว่า ในอุทธรณ์ของโจทก์มีปัญหาข้อกฎหมาย ที่จะต้องวินิจฉัยว่า ในกรณีที่ผู้เช่าทำสัญญาเช่าตึกของผู้ให้เช่าเพื่อทำการค้า ผู้เช่าจะนำสืบว่าได้เช่าเป็นที่อยู่อาศัย เพื่อรับความคุ้มครองจากพ.ร.บ.ควบคุมเช่าในภาวะคับขัน (ฉะบับ ๒) พ.ศ. ๒๔๙๐ ได้หรือไม่ นับว่าคดีของจำเลยมีเหตุผลที่สมควรจะให้ทุเลาการบังคับไว้ในระหว่างอุทธรณ์ จึงยกคำสั่งศาลอุทธรณ์และให้ทุเลาการบังคับคดีไว้ในระหว่างอุทธรณ์ ค่าธรรมเนียมชั้นนี้กับค่าทนายความ ๕๐ บาท ให้ผู้แพ้คดีชั้นที่สุดเป็นผู้เสีย.