คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 924/2497

ผู้ร้องยื่นคำร้องขอเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตายผู้คัดค้านคัดค้านว่าผู้ตายมีบุตรอยู่ผู้ร้องและผู้คัดค้านท้ากันสืบพยานข้อเดียวว่าบุตรของผู้ตายจะเป็นบุตรที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่นั้นเป็นเรื่องพิพาทกันด้วยเรื่องจัดการมรดก อันเป็นข้อพิพาทในบรรพ 6. และบุตรที่บิดารับรองตามมาตรา 1627 กฎหมายถือว่าเหมือนกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายตามความหมายใน บรรพ 6 เช่นเดียวกัน.

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องเป็นพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันกับนายขจรผู้ตาย ๆ ไม่มีบุตรภรรยา จึงขอให้ศาลตั้งผู้ร้องเป็นผู้จัดการมรดกของนายขจรผู้ตาย

ผู้คัดค้าน คัดค้านว่าผู้ตายมีทายาทอยู่ คือ ด.ญ.แดงอ่อนเป็นบุตรผู้ตายเกิดกับผู้คัดค้านมรดกของนายขจรต้องตกแก่ ด.ญ.แดงอ่อนผู้เดียว

ระหว่างพิจารณา ผู้ร้องและผู้คัดค้านท้ากันแต่เพียงข้อเดียวว่าด.ญ.แดงอ่อนเป็นบุตรที่ถูกต้องตามกฎหมายของผู้ตายหรือไม่ถ้าผู้คัดค้านสืบได้ ผู้ร้องก็ขอถอนคำร้อง ถ้าผู้คัดค้านสืบไม่ได้ผู้คัดค้านก็ยอมให้ผู้ร้องเป็นผู้จัดการมรดกต่อไป

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า ด.ญ.แดงอ่อนเป็นผู้สืบสันดานเหมือนกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย มีส่วนได้รับมรดกของนายขจรได้ จึงให้ยกคำร้องของผู้ร้อง

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้พิพาทกันด้วยเรื่องจัดการมรดกอันเป็นข้อพิพาทในบรรพ 6 และบุตรที่รับรองตามมาตรา 1627 กฎหมายถือว่าเหมือนกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายตามความในบรรพ 6 เช่นเดียวกัน

พิพากษายืน