คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 924/2523

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าที่พิพาทตกเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องห้ามผู้คัดค้านเกี่ยวข้อง และเนื่องจากระหว่างพิจารณาคู่ความตกลงในเรื่องค่าเสียหายเพราะขาดผลประโยชน์จากการทำนาของอีกฝ่ายหนึ่งเป็นเงินปีละ 5,400 บาท จึงให้ผู้คัดค้านใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้ร้องปีละ 5,400 บาทดังที่ตกลงกันศาลอุทธรณ์แก้เป็นว่า ให้ที่พิพาทตกเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องเท่านั้น ส่วนนอกนั้นผู้ร้องมิได้มีคำขอไว้ศาลชั้นต้นไปพิพากษาให้จึงไม่ชอบ

ผู้ร้องมิได้ฎีกา จะขอมาในคำแก้ฎีกาให้ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ตนได้ค่าเสียหายปีละ 5,400บาทหาได้ไม่

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องได้ครอบครองที่ดิน 3 โฉนดโดยความสงบเปิดเผยอย่างเป็นเจ้าของตลอดมากว่า 30 ปี ขอให้ศาลสั่งแสดงว่าผู้ร้องเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดิน 3 โฉนดตามคำร้อง

ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้านว่าที่พิพาทเป็นมรดกซึ่งจะต้องแบ่งกันระหว่างทายาทเมื่อทายาทอื่นไม่ประสงค์จะเกี่ยวข้องต้องแบ่งกันระหว่างผู้ร้องและผู้คัดค้านซึ่งครอบครองร่วมกันมาคนละกึ่ง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าที่พิพาทตกเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องตามมาตรา 1382 ห้ามผู้คัดค้านเข้าเกี่ยวข้องและเนื่องจากระหว่างพิจารณาคู่ความตกลงเรื่องค่าเสียหายเพราะขาดประโยชน์จากการทำนาของอีกฝ่ายหนึ่งเป็นเงินปีละ 5,400 บาทจึงให้ผู้คัดค้านใช้ค่าเสียหายเพราะขาดประโยชน์จากการทำนาปีละ 5,400 บาทตามที่คู่ความตกลงกันระหว่างพิจารณา

ผู้คัดค้านอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่าที่พิพาทตกเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องแต่ที่ศาลชั้นต้นพิพากษาห้ามผู้คัดค้านเข้าเกี่ยวข้องและให้ผู้คัดค้านใช้ค่าเสียหายปีละ 5,400 บาทนั้น ผู้ร้องมิได้มีคำขอไว้ จึงไม่ชอบ

ผู้คัดค้านฎีกา

ผู้ร้องไม่ได้ฎีกา แต่ยื่นคำแก้ฎีกาและขอให้ศาลฎีกาพิพากษาให้ค่าเสียหายแก่ตนปีละ 5,400 บาทตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าที่ผู้ร้องแก้ฎีกาขอให้ผู้คัดค้านใช้ค่าเสียหายแก่ผู้ร้องปีละ 5,400 บาท ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นนั้น ผู้ร้องมิได้ฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในเรื่องนี้ จะขอมาในคำแก้ฎีกาหาได้ไม่

พิพากษายืน